Żąda i bardzo tęskni dusza moja do sieni Paóskich; serce moje i ciało moje pochutniwa sobie do Boga żywego.

Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.

Ale niech się rozradują i rozweselą w tobie wszyscy, którzy cię szukają, i miłują zbawienie twoje; niech mówią zawżdy: Niechaj będzie Pan uwielbiony.

Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.

Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.

Bo wyrósł jako latorostka przed nim, a jako korzeó z ziemi suchej, nie mając kształtu ani piękności; i widzieliśmy go; ale nic nie było widzieć, czemubyśmy go żądać mieli.

 Był wzgardzony i odepchnięty przez ludzi. Całego Go przepełniał ból i został doprowadzony na skraj wycieńczenia, co uwidoczniło się na Jego twarzy, na którą nie chcieliśmy patrzeć. Był pogardzany i uznany za zero.

Urodziła swojego pierwszego syna i owinęła go pieluszkami. Położyła go w żłobie, ponieważ nie było dla nich miejsca na kwaterze.

A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte w pieluszki i położone w żłobie.

Poszli więc pospiesznie i znaleźli Mariam, Josefa oraz niemowlę leżące w żłobie.

I Joanna, żona Chuzego, urzędnika Herodowego, i Zuzanna, i inszych wiele, które mu służyły z majętności swoich.

 Znacie łaskę Pana naszego, Jeszu Pomazańca, że z uwagi na was stał się biednym, będąc bogatym, abyście wy Jego biedą wzbogacili się.