Wówczas Jeszu powiedział uczniom swoim: Jeśli ktoś chce za Mną iść, niech się wyrzeknie samego siebie i weźmie swoją belkę, i niech idzie za Mną.

Bo kto by chciał duszę swoję zachować, straci ją; a kto by stracił duszę swoję dla mnie, znajdzie ją.

Umiarkuj ścieżkę nóg twoich, aby wszystkie drogi twoje pewne były.

Nie uchylaj się na prawo ani na lewo; owszem, odwróć nogę twoję od złego.

Prowadzę ścieszką sprawiedliwości, pośrodkiem ścieżek sądu,

I uszy twoje usłyszą słowo z tyłu do ciebie mówiącego: Tać jest droga, chodźcie po niej, lubbyście się w prawo albo w lewo udali.

I będzie tam droga i ścieszka, która drogą świętą słynąć będzie; nie pójdzie po niej nieczysty, ale będzie dla onych samych. Którzy tą drogą pójdą, i głupi nawet, nie zbłądzą.

Bo rzeką: Wyrównajcie, wyrównajcie, zgotujcie drogę, uprzątnijcie zawady z drogi ludu mojego.

Gdy tak Pan mawiał: Zastanówcie się na drogach, a spojrzyjcie i pytajcie się o ścieszkach starych, któraby była droga dobra, a chodźcie nią, a znajdziecie odpocznienie duszy waszej: tedy odpowiadali: Nie będziemy chodzili.

Przywołał tłum wraz z uczniami i powiedział: Kto chce pójść za Mną, niech się wyrzeknie samego siebie, weźmie swój krzyż i idzie za mną.

Jeźli was świat nienawidzi, wiedzcie, żeć mię pierwej, niżeli was, miał w nienawiści.

Wspomnijcie na słowo, którem ja wam powiedział: Nie jest sługa większy nad pana swego. Jeźlić mię prześladowali, i was prześladować będą; jeźli słowa moje zachowywali, i wasze zachowywać będą.

Wyłączać was będą z bóżnic; owszem przyjdzie godzina, że wszelki, który was zabije, będzie mniemał, że Bogu posługę czyni.

Tomci wam powiedział, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie; ale ufajcie, jam zwyciężył świat.

Utwierdzając dusze uczniów i napominając, aby trwali w wierze, i mówiąc: Że przez wiele ucisków musimy wnijść do królestwa Bożego.

I posłaliśmy Tymoteusza, brata naszego i sługę Bożego, i pomocnika naszego w Ewangielii Chrystusowej, aby was utwierdził i napominał z strony wiary waszej.

Albowiem gdyśmy byli u was, opowiadaliśmy wam, żeśmy mieli być uciśnieni, jakoż się też to stało, i wiecie o tem.

Tak właśnie ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi. {Wielu będzie powołanych, ale niewielu wybranych}.

Ponieważ wielu jest powołanych, lecz niewielu wybranych.

Wówczas władza niebios będzie podobna do dziesięciu dziewic, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego.

Głupie wzięły lampy, ale nie zabrały ze sobą oliwy.

A gdy pan młody zwlekał, wszystkie zdrzemnęły się i zapadły w sen.

Poderwały się wszystkie dziewice i przygotowały swoje lampy.

Mądre odpowiedziały: Wówczas może zabraknąć nie tylko wam, ale także nam. Idźcie do sprzedawców i kupcie oliwy.

Potem gdy wróciły pozostałe panny, prosiły: Panie! Panie! Otwórz nam.

Nie bój się, o maluczkie stadko! albowiem się upodobało Ojcu waszemu, dać wam królestwo.

 Ktoś zadał Mu pytanie: Panie, czy tylko nieliczni są zbawieni? Odpowiedział mu: 

 Gdy wstanie gospodarz i zamknie drzwi, wy stojąc na zewnątrz zaczniecie pukać, mówiąc: "Panie, otwórz nam!". Odpowie wam: "Nie znam was, skąd jesteście?"

 Odpowie wam: "Nie znam was, skąd jesteście? Uciekajcie ode mnie, wszyscy pracujący dla niesprawiedliwości!" 

 Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem pod władzą Boga.

A Izajasz woła nad Izraelem, mówiąc: Choćby liczba synów Izraelskich była jako piasek morski, ostatki zachowane będą.

I jako przedtem powiedział Izajasz: By nam był Pan zastępów nie zostawił nasienia, bylibyśmy się stali jako Sodoma i Gomorze bylibyśmy podobni.

Tak tedy i teraźniejszego czasu ostatki podług wybrania z łaski zostały.

A ponieważ z łaski, tedyć już nie z uczynków, inaczej łaska już by nie była łaską; a jeźli z uczynków, jużci nie jest łaska; inaczej uczynek już by nie był uczynkiem.

 I nie wpasowujcie się w ten świat, ale przemieniajcie się, kształtując na nowo umysł, aby lepiej rozpoznawać, co jest według Boga dobre, przyjemne i dojrzałe.

W których kiedyś postępowaliście według eonu tego, według naczelnego, władcy powietrza tchnienia, teraz działającego w synach buntu.

Między którymi i my wszyscy obcowaliśmy niekiedy w pożądliwościach ciała naszego, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z przyrodzenia dziećmi gniewu, jako i drudzy.

 tym, które niegdyś były nieposłuszne, gdy Bóg cierpliwie czekał za dni Noego, kiedy budowano arkę, w której nieliczni, to jest osiem dusz, zostało ocalonych przez wodę.

 Tego odpowiednikiem jest zanurzenie, które i nas teraz wybawia, nie od brudu ciała, lecz jest prośbą do Boga o czyste sumienia, możliwe do osiągnięcia dzięki zmartwychwstaniu Pomazańca Jeszu.