Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.

Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.

Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

Daj cząstkę siedmiom albo ośmiom; bo nie wiesz, co złego będzie na ziemi.

Ułamuj łaknącemu chleba twego, a ubogich wygnaóców wprowadź do domu twego; ujrzyszli nagiego, przyodziej go, a przed ciałem swojem nie ukrywaj się.

Jeźli wylejesz łaknącemu duszę swoję, a duszę utrapioną nasycisz: tedy wejdzie w ciemności światłość twoja, a zmierzk twój będzie jako południe.

I pobudują spłodzeni od ciebie pustynie starodawne, grunty od narodu do narodu wywiedziesz; i nazwą cię naprawcą obalin, i przeprawcą ścieżek ku mieszkaniu.

Wszakże i z tego, co jest wewnątrz, dawajcie jałmużnę, a oto wszystkie rzeczy będą wam czyste.

Sprzedawajcie majętności wasze, a dawajcie jałmużnę; gotujcie sobie mieszki, które nie wiotszeją, skarb, którego nie ubywa w niebiesiech, gdzie złodziej przystępu nie ma, ani mól psuje.

Albowiem niektórzy mniemali, gdyż Judasz miał mieszek, iż mu rzekł Jeszu: Nakup, czego nam potrzeba na święto, albo iżby co dał ubogim.

A była w Joppie niektóra uczennica, imieniem Tabita, która wyłożywszy, zowie się Dorka; ta była pełna dobrych uczynków i jałmużny, które czyniła.

Pobożny i bojący się Boga ze wszystkim domem swoim, i czyniący jałmużny wielkie ludowi.

A on pilnie naó patrząc, a przestraszony będąc, rzekł: Cóż jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed obliczność Bożą.

I rzekł: Kornelijuszu! wysłuchana jest modlitwa twoja, a jałmużny twoje przyszły na pamięć przed obliczność Bożą.

Tedy uczniowie, każdy z nich według przemożenia swego, postanowili posłać na wspomożenie braci, którzy mieszkali w Judzkiej ziemi.

A po wielu latach przyszedłem, abym przyniósł jałmużny narodowi memu i ofiary.

Jeźli kto napomina, w napominaniu; kto rozdaje, w szczerości; kto przełożony jest, w pilności; kto czyni miłosierdzie, niech czyni z ochotą.

 Kto mało zasieje, ten mało zbierze, a siejący z poświęceniem, zbierze obfite błogosławieństwo.  

 Bóg jest w stanie hojnie obdarzyć was łaską na wszelkie sposoby, byście we wszystkim i zawsze byli w pełni samowystarczalni, żebyście dysponowali środkami do każdego dobrego działania. 

 Ten, który dostarcza ziarno siejącemu i chleb na pokarm, rozmnoży także "ziarno" waszej sprawiedliwości i da wam plon obfity, 

 Ponieważ sprawowanie służby usługiwania, nie tylko uzupełnia braki świętych, ale też powoduje liczne podziękowania Bogu, 

 I sami zabiegają o was w modlitwach, polecając was przeogromnej łasce Bożej. 

 mieliśmy tylko pamiętać o ubogich, co też starannie czyniłem.

 Kradnący, niech więcej nie kradnie, niech bardziej się wysila, wypracowując własnymi rękoma jakieś dobro, aby miał czym obdarować potrzebującego.

 Żeby czyniąc dobro, bogacili się dla szlachetnego postępowania, żeby hojnie byli gotowi dzielić się z innymi. 

 Odczuwam bracie dużo radości i zachętę dzięki twojej miłości, ponieważ wniosłeś orzeźwienie w wewnętrzne odczucia świętych.  

 Nie zapominajcie też o czynieniu dobra a także o wspólnocie, ponieważ takie ofiary sprawiają radość Bogu. 

A gdyby brat albo siostra byli nieodziani i schodziłoby im na powszedniej żywności,

I rzekłby im kto z was: Idźcie w pokoju, ugrzejcie się i najedzcie się, a nie dalibyście im potrzeb ciału należących, cóż to pomoże?

Jeźli kto mówi, niech mówi jako wyroki Boże, jeźli kto posługuje, niech to czyni jako z siły, której Bóg dodaje, aby we wszystkiem chwalony był Bóg przez Jeszu Chrystusa, któremu należy chwała i panowanie na wieki wieków. Amen.

 Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrze, jak może w nim mieszkać miłość Boga?

 A po tym poznamy, że z prawdy jesteśmy i przed nim uwiarygodnimy serce nasze,

Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?

Nie wesel się, Izraelu! nie raduj się jako inne narody, że nierząd płodzisz, odwracając się od Boga swego, a miłujesz zapłatę wszetecznicy na wszystkich bojewiskach zboża.

Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy, którzy lubią modlić się, stojąc w synagogach i na rogach ulic, żeby pokazać się ludziom. Zapewniam was, odbierają swoją zapłatę.

 Obłudniku, najpierw wyjmij ze swojego oka belkę, a wówczas przejrzysz, by wyjąć drzazgę z oka twojego brata.

Obłudnicy! Dobrze prorokował o was Izajasz, mówiąc:

a rano: Dziś będzie deszcz, bo niebo się czerwieni i chmurzy. Potraficie rozpoznać wygląd nieba, ale nie rozpoznajecie czasu, w którym żyjecie?

Jeszu, rozpoznawszy ich niegodziwość, spytał: Dlaczego wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy?

Biada wam, znawcy Pism i faryzeusze, obłudnicy, że zamykacie władzę niebios przed ludźmi; wy bowiem sami nie wchodzicie, ani chcącym wejść nie pozwalacie.

Biada wam, znawcy Pism i faryzeuszowie obłudnicy, że obchodzicie morze i ląd, aby pozyskać jednego prozelitę, a gdy nim zostaje, czynicie go synem Gehenny dwa razy gorszym niż wy.

Głupi i ślepi! Co jest ważniejsze: złoto czy świątynia, która uświęciła złoto?

Ślepi! Bo co jest ważniejsze: dar czy ołtarz, który uświęca dar?

A kto przysięga na świątynię, przysięga na nią oraz na Tego, który w niej mieszka.

Biada wam, znawcy Pism i faryzeusze, obłudnicy, że dajecie dziesięcinę z mięty, kopru oraz kminku, a porzuciliście to, co w Prawie ważniejsze: sąd, miłosierdzie i wiarę — te należało przestrzegać, a i tamtych nie zapominać.

Biada wam, znawcy Pism i faryzeusze, obłudnicy, że oczyszczacie z zewnątrz kielich i miskę, ale wewnątrz są pełne grabieży i nieopanowania.

Biada wam, znawcy Pism i faryzeusze, obłudnicy, ponieważ przypominacie pobielone groby, które wprawdzie na zewnątrz wyglądają pięknie, wewnątrz jednak są pełne kości zmarłych i wszelkiej nieczystości.

Biada wam, znawcy Pism i faryzeusze, obłudnicy, że budujecie groby prorokom i zdobicie grobowce sprawiedliwych,

i oddzieli go, i wyznaczy mu dział z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Albowiem gdy się niepobożność jako ogieó roznieci, pożre głóg i ciernie: potem zapali gęstwinę lasu, skąd się rozwieją jako dym na powietrzu.

Na naród obłudny poślę go, a o ludu zapalczywości mojej przykażę mu, aby brał łup i wydzierał korzyści a położył go na podeptanie, jako błoto na ulicach.

On im odpowiedział: Trafnie prorokował Izajasz o was, obłudnikach, zostało to zapisane: "Ten lud ustami Mnie szanuje, ale serce ich bardzo oddala się ode Mnie".

Albo jakoż możesz rzec bratu twemu: Bracie! dopuść, iż wyjmę źdźbło, które jest w oku twojem, a sam balki, która jest w oku twojem, nie widzisz? Obłudniku! wyjmij pierwej balkę z oka twego, a tedy przejrzysz, abyś wyjął źdźbło, które jest w oku brata twego.

Obłudnicy! postawę nieba i ziemi rozeznawać umiecie, a tego czasu jakoż nie poznawacie?

Ale mu odpowiedział Pan i rzekł: Obłudniku, azaż każdy z was w sabat nie odwiązuje wołu swego, albo osła swego od żłobu, a nie wiedzie, żeby go napoił?

Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy, którzy lubią modlić się, stojąc w synagogach i na rogach ulic, żeby pokazać się ludziom. Zapewniam was, odbierają swoją zapłatę.

Lubią też honorowe miejsca na ucztach i pierwsze miejsca w zgromadzeniu [w synagodze],

którzy zajmują najlepsze miejsca w zgromadzeniu i na ucztach.

Biada wam Faryzeuszowie! że miłujecie pierwsze miejsca w bóżnicach i pozdrawiania na rynkach.

Strzeżcie się nauczonych w Piśmie, którzy chcą chodzić w szatach długich, i miłują pozdrawiania na rynkach i pierwsze stołki w bóżnicach, i pierwsze miejsca na wieczerzach;

A on rzekł: Zgrzeszyłem; wszakże uczcij mię proszę przed starszymi ludu mego, i przed Izraelem, a wróć się zemną, abym się pokłonił Panu, Bogu twemu.

Chwały od ludzi nie przyjmuję.

Jakoż wy możecie wierzyć, chwałę jedni od drugich przyjmując, ponieważ chwały, która jest od samego Boga, nie szukacie?

Ktoć z samego siebie mówi, chwały własnej szuka; ale kto szuka chwały tego, który go posłał, ten jest prawdziwy, a nie masz w nim niesprawiedliwości.

Aniśmy szukali od ludzi chwały, ani od was, ani od inszych, mogąc wam być ciężkimi, jako Apostołowie Chrystusowi;

Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy, którzy lubią modlić się, stojąc w synagogach i na rogach ulic, żeby pokazać się ludziom. Zapewniam was, odbierają swoją zapłatę.

A gdy pościcie, nie stawajcie się smutni jak obłudnicy; bo wykrzywiają swoje twarze, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zapewniam was, odbierają swoją zapłatę.

 Amen. Zapewniam was: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, nie przeminie ani jedna jota oraz, ani jedna kreska prawa, aż wszystko się stanie.