Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, gładzący nieprawość i przestępstwo i grzech, nie usprawiedliwiający winnego, nawiedzając nieprawość ojcowską w synach i w synach synów ich do trzeciego i do czwartego pokolenia.

Wysłuchajże prośby sługi twego, i ludu twego Izraelskiego, który się modlić będzie na tem miejscu. Ty wysłuchaj z miejsca mieszkania twego, z nieba, a wysłuchawszy bądź miłościw.

Ty wysłuchaj z nieba, i odpuść grzech ludowi twemu Izraelskiemu, a przywróć je zasię do ziemi, którąś dał ojcom ich.

Ty wysłuchaj z nieba, z miejsca mieszkania twego, a odpuść, i uczyó, i oddaj każdemu według wszelkich dróg jego, które znasz w sercu jego; bo ty, ty sam znasz serca wszystkich synów ludzkich;

A bądź miłościw ludowi twemu, który przeciw tobie zgrzeszył, i wszystkim nieprawościom ich, któremi wystąpili przeciw tobie, a nakłoó ku nim miłosierdzia tych, którzy je pojmali, aby się zmiłowali nad nimi;

Pieśó Dawidowa nauczająca. Błogosławiony człowiek, któremu odpuszczono nieprawość, a którego zakryty jest grzech.

Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.

Przyjdźcież teraz, a rozpierajmy się z sobą, mówi Pan: Choćby były grzechy wasze jako szarłat, jako śnieg zbieleją; choćby były czerwone jako karmazyn, jako wełna białe będą.

O Panie! wysłuchaj, Panie! odpuść, Panie! obacz a uczyó; nie odwłaczaj sam dla siebie, Boże mój! bo od imienia twego nazwane jest to miasto i lud twój.

Niechże wam tedy będzie wiadomo, mężowie bracia, iż się wam przez tego opowiada odpuszczenie grzechów:

 W którym mamy odkupienie przez krew jego, to znaczy odpuszczenie naszych upadków, według bogactwa łaski Jego,

 Jeśli chodzimy w świetle tak, jak Bóg, który jest w świetle, mamy ze sobą wspólnotę i krew Syna Jego oczyszcza nas od wszystkich uchybień. 

 Jeśli przyznajemy się do naszych uchybień, to On jest sprawiedliwy i godny zaufania tak, więc odpuści nam uchybienia i oczyści nas od wszelkiej niesprawiedliwości.

Wówczas podszedł Piotr i spytał: Panie, ile razy mam odpuścić mojemu bratu, jeśli uchybi przeciwko mnie? Czy aż do siedmiu razy?

Dlatego władza niebios przypomina pewnego władcę, który chciał rozliczyć ze wszystkich spraw swoich niewolników.

Ponieważ nie miał z czego oddać, pan polecił, aby został sprzedany wraz z żoną i dziećmi oraz wszystkim, co ma, aby tak dług odzyskać.

Zlitował się pan nad niewolnikiem, uwolnił go i darował mu dług.

A odpowiadając Jeszu, rzekł do niego: Szymonie! mam ci nieco powiedzieć, a on rzekł: Powiedz, Nauczycielu!

A gdy oni nie mieli czem zapłacić, odpuścił obydwom. Powiedz tedy, któryż z nich bardziej go miłować będzie?

I obróciwszy się do niewiasty, rzekł Szymonowi: Widzisz tę niewiastę? Wszedłem do domu twego, nie dałeś wody na nogi moje; ale ta łzami polała nogi moje, i włosami głowy swej otarła.

Nie pomazałeś oliwą głowy mojej, ale ta maścią pomazała nogi moje.

A on jej rzekł: Odpuszczone są tobie grzechy.

I odpuść nam grzechy nasze; bo też i my odpuszczamy każdemu winowajcy naszemu. A nie wwódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw od złego.

Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebiański.

Jeśli jednak nie odpuścicie ludziom, to i wasz Ojciec nie odpuści wam waszych upadków.

Wówczas podszedł Piotr i spytał: Panie, ile razy mam odpuścić mojemu bratu, jeśli uchybi przeciwko mnie? Czy aż do siedmiu razy?

Odpowiedział mu Jeszu: Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz siedemdziesiąt siedem.

Po wyjściu zaś ten niewolnik spotkał jednego ze swoich współniewolników, który był mu winien sto denarów; złapał go, zaczął dusić, mówiąc: Oddaj mi, coś winien.

On jednak nie chciał, lecz odszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.

Wówczas pan wezwał go i powiedział: Ty niegodziwy niewolniku! Cały tamten dług darowałem ci dlatego, że mnie poprosiłeś.

Pan rozgniewał się i wydał go oprawcom do czasu, aż odda wszystko, co jest winien.

Tedy odpowiedzieli: Wrócimy, a nie będziemy się od nich tego upominać; tak uczynimy, jakoś ty powiedział. Wezwałem też i kapłanów, a poprzysiągłem ich, aby także uczynili.

Potemem wytrząsnął zanadrza moje, i rzekłem: Niech tak wytrząśnie Bóg każdego męża z domu jego i z pracy jego, któryby nie uczynił dosyć temu słowu; a niech tak będzie wytrząśniony i wypróżniony. I rzekło wszystko zgromadzenie: Amen. I chwalili Pana, a lud uczynił jako było rzeczono.

Trwając w modlitwie, wybaczajcie, jeśli macie coś przeciwko komuś, aby i Ojciec wasz, który jest w niebiosach, wybaczył wam wasze wykroczenia.

{Bo jeśli wy nie odpuścicie i Ojciec wasz, który jest w niebie, nie odpuści wam.}

Nie sądźcie, a nie bądziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni, a będzie wam odpuszczono.

 Jeśli brat twój zawini, upomnij go, a jeśli skoryguje się, przebacz mu!

I rzekli Apostołowie Panu: Przymnóż nam wiary.

 Bądźcie dla siebie nawzajem współczujący, odpuszczając sobie, jak wam Bóg w Pomazańcu odpuścił.

 Wytrzymujcie ze sobą i przebaczajcie sobie wzajemnie, jeśli ktoś ma przeciw drugiemu powód do oskarżeń: tak jak Pan darował wam, tak i wy darujcie innym.