Ja natomiast wam mówię, że każdy, kto gniewa się na brata, podlega sądowi, ktokolwiek zwróciłby się do brata słowem obraźliwym, podlega sądowi ludzkiemu, a ktokolwiek nazwałby brata idiotą, podlegał będzie Gehennie ognia.

 Ja wam natomiast mówię: Nie odwzajemniajcie się złu, ale kto by cię uderzył w prawy policzek, nadstaw mu i drugi;

Gdy Jeszu zakończył nauczanie, tłumy zdumiewały się Jego nauką.

Uczył ich bowiem jak ktoś mający władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie.

A ujrzawszy ją Sychem, syn Hemora Hewejczyka, książęcia ziemi onej, porwał ją, i spał z nią, i zelżył ją.

I stało się potem, iż obróciła żona pana jego oczy swoje na Józefa, i rzekła: Śpij ze mną.

I nie masz nikogo w domu tym nad mię przedniejszego, i nie wyjął mi nic z mocy, prócz ciebie, przeto żeś ty jest żona jego; jakoż bym tedy miał uczynić tę wielką złość, i grzeszyć przeciwko Bogu?

Tedy dnia niektórego, gdy wszedł do domu, dla odprawowania pracy swej, a nie było tam z domowników nikogo w domu;

A gdy ona obaczyła, iż zostawił szatę swoję w ręku jej, a uciekł precz;

A gdy usłyszał, żem wyniosła głos mój, i zawołała, zostawiwszy szatę swoję u mnie, uciekł, i wyszedł precz.

I rzekła do niego w te słowa, mówiąc: Wszedł do mnie sługa ten Hebrejczyk, któregoś przywiódł do nas, aby mię zelżył.

I stało się, gdy usłyszał pan jego słowa żony swojej, które rzekła do niego, mówiąc: Tak mi uczynił sługa twój, rozgniewał się bardzo.

A Pan był z Józefem, i skłoniwszy ku niemu miłosierdzie, dał mu łaskę w oczach przełożonego nad domem więzienia.

A przełożony nad domem więzienia nie doglądał tego, czego mu się powierzył, dla tego iż Pan był z nim, a co on czynił, to Pan szczęścił.

Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani sługi jego, ani dziewki jego, ani wołu jego, ani osła jego, ani żadnej rzeczy bliźniego twego.

I stało się przed wieczorem, gdy wstał Dawid z łoża swego, a przechadzał się po dachu domu królewskiego, że ujrzał z dachu niewiastę, myjącą się; a ta niewiasta była bardzo piękna na wejrzeniu.

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:

Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.

Ale każdy bywa kuszony, gdy od swoich własnych pożądliwości bywa pociągniony i przynęcony.

Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć.

Oczy mają pełne cudzołóstwa i bez przestania grzeszące, przyłudzając dusze niestateczne, mając serce wyćwiczone w łakomstwie, synowie przeklęstwa,

 Ponieważ wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i chlubienie się życiem, nie jest z Ojca, ale jest ze świata.

Wszelkiej rzeczy koniec widzę; ale przykazanie twoje bardzo szerokie.

Cóż tedy rzeczemy? Iż zakon jest grzechem? Nie daj tego Boże! I owszemem grzechu nie poznał, tylko przez zakon; bo i o pożądliwości bym był nie wiedział, by był zakon nie rzekł: Nie będziesz pożądał.

Lecz grzech wziąwszy przyczynę przez przykazanie, sprawił we mnie wszelką pożądliwość; albowiem bez zakonu grzech jest martwy.

Bo wiemy, iż zakon jest duchowny, alem ja cielesny, zaprzedany pod grzech.