To są imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon zwany Piotrem i jego brat Andrzej, Jakow, syn Zebedeusza, i jego brat Jan,

Po sześciu dniach Jeszu wziął Piotra, Jakowa oraz jego brata Jana, i zaprowadził ich w ustronne miejsce na wysoką górę.

Wówczas podeszła do Niego matka synów Zebedeusza wraz ze swoimi synami, pokłoniła się i prosiła Go o coś.

Spytał ją: Czego chcesz? Mówi Mu: Obiecaj, że podczas Twojego władania ci dwaj moi synowie zasiądą jeden po Twojej prawej, a drugi po Twojej lewej stronie.

Zabrał ze sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, stał się smutny i zaniepokojony.

Gdy przeszedł nieco dalej, zobaczył Jakowa, syna Zebedeusza, oraz jego brata, Jana. Oni też byli w łodzi i naprawiali sieci.

Powołał ich, a oni zostawili ojca swojego Zebedeusza w łodzi z najemnikami i poszli za nim.

Jakowa, syna Zebedeusza, i Jana, brata jego — nazwał ich Boanerges, co znaczy Synowie Gromu —

I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakowa i Jana, brata Jakowa.

Także i Jakóba i Jana, syny Zebedeuszowe, którzy byli towarzysze Szymonowi. I rzekł Jeszu do Szymona: Nie bój się; od tego czasu ludzi łowić będziesz.

A oni wyciągnąwszy łódź na brzeg, wszystko opuściwszy, poszli za nim.

Byli pospołu Szymon Piotr i Tomasz, którego zowią Dydymus, i Natanael, który był z Kany Galilejskiej, i synowie Zebedeuszowi, i drudzy dwaj z uczniów jego.

I zabił Jakóba, brata Janowego, mieczem.