Wówczas Jeszu mówi im: Nie bójcie się! Idźcie i poinformujcie moich braci, żeby poszli do Galilei, ponieważ tam Mnie zobaczą.

Idźcie i przekażcie Jego uczniom i Piotrowi, że wyprzedza was w drodze do Galilei. Tam się z Nim zobaczycie, jak wam obiecał.

Ogarnęło je uniesienie i drżenie ciała, uciekły więc od grobu, a ponieważ nie opuszczał strach, więc nic nikomu nie powiedziały.

Ona poszła i poinformował tych, którzy z Nim byli, a teraz się smucili i płakali.

Przyszli więc i opowiedzieli pozostałym, ale im też nie uwierzyli.

A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.

A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.

Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;

I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.

Rzekł jej Jeszu: Nie dotykaj się mnie, bom jeszcze nie wstąpił do Ojca mego; ale idź do braci moich, a powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, i do Boga mego i Boga waszego.

Tedy przyszła Maryja Magdalena, oznajmując uczniom, że widziała Pana, a że jej to powiedział.

A jedenastu uczniów poszło do Galilei, na górę, gdzie wskazał im Jeszu.

Gdy Go zobaczyli, pokłonili się, lecz niektórzy mieli wątpliwości.

Gdy zostanę wzbudzony, wyprzedzę was do Galilei.

Jednak po tym, jak zostanę wzbudzony, wyprzedzę was w drodze do Galilei.

Potem się zaś ukazał Jeszu uczniom u morza Tyberyjadzkiego, a ukazał się tak.

Rzekł im Szymon Piotr: Pójdę ryby łowić. Mówią mu: Pójdziemy i my z tobą. I szli, i wnet wstąpili w łódź, a onej nocy nic nie pojmali.

Rzekł im tedy Jeszu: Dzieci! a macież co jeść? Odpowiedzieli mu: Nie mamy.

I rzekł on uczeó, którego miłował Jeszu Piotrowi: Pan jest. Szymon tedy Piotr, usłyszawszy iż Pan jest, przepasał się koszulą, (albowiem był nagi) i rzucił się w morze.

A gdy wstąpili na brzeg, ujrzeli węgle nałożone, i rybę na nich leżącą i chleb.

Wstąpił tedy Szymon Piotr i wyciągnął sieć na ziemię, pełną wielkich ryb, których było sto pięćdziesiąt i trzy; a choć ich tak wiele było, nie zdarła się sieć.

Tedy przyszedł Jeszu i wziął on chleb, i dał im, także i rybę.

A iż był pogrzebiony, a iż zmartwychwstał dnia trzeciego według Pism.

Potem widziany jest więcej niż od pięciuset braci na raz, z których wiele ich zostaje aż dotąd, a niektórzy też zasnęli.

Właśnie was ostrzegłem,

Nie bójcież się, ani sobą trwożcie. Izalim wam tego z dawna nie oznajmił, i nie opowiedział? Tegoście wy mnie sami świadkami. Izali jest Bóg oprócz mnie? Niemasz zaiste skały; Ja o żadnej nie wiem.

Oznajmujcież a przywiedźcie innych, a niech pospołu w radę wnijdą, a ukażą, kto to od dawnego czasu przepowiedział? kto od onego czasu oznajmił? Izali nie Ja Pan? Boć niemasz żadnego innego Boga oprócz mnie. Niemasz Boga sprawiedliwego, i zbawiciela innego oprócz mnie.

I terazem wam powiedział, przedtem niż się to stanie, żebyście gdy się to stanie, uwierzyli.

Alemci wam to powiedział, abyście gdy przyjdzie ta godzina, wspomnieli na to, żem ja wam opowiedział; a tegom wam z początku nie powiadał, bom był z wami.