Gdy one szły, oto niektórzy ze strażników dotarli do miasta i poinformowali naczelnych kapłanów o wszystkim, co się wydarzyło.

Odpowiedział im Piłat: Macie straż, idźcie, zabezpieczcie, jak umiecie.

Poszli więc i zabezpieczyli grób, opieczętowali kamień oraz postawili strażników.

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

Sami to ujrzawszy bardzo się zadziwili, a przestraszeni będąc prędko uciekali.

A widziałem ja Danijel sam to widzenie; lecz mężowie, którzy byli ze mną nie widzieli tego widzenia; ale strach wielki przypadł na nich, i pouciekali a pokryli się.

A gdy jechał, stało się, gdy się przybliżał do Damaszku, że z prędka oświeciła go światłość z nieba.

Tedy rzekł: Ktoś jest, Panie? A Pan rzekł: Jam jest Jeszu, którego ty prześladujesz; trudno tobie przeciw ościeniowi wierzgać.

A mężowie, którzy z nim byli w drodze, stanęli, zdumiawszy się; głos tylko słysząc, ale nikogo nie widząc.

A kazawszy zaświecić, wpadł tam, a drżąc przypadł do nóg Pawłowi i Syli:

A gdym go ujrzał, upadłem do nóg jego jako martwy. I włożył prawą rękę swoję na mię, mówiąc mi: Nie bój się! Jam jest on pierwszy i ostatni,