Nie śpijcie więc i zachowajcie czujność, ponieważ nie wiecie, w którym momencie Pan wasz przyjdzie.

Czuwajcie więc, ponieważ nie znacie dnia ani godziny.

Wypatrujcie tego i nie dajcie się uśpić {módlcie się}, ponieważ nie wiecie, kiedy to się stanie.

tak też wy czuwajcie, ponieważ nie wiecie, kiedy przyjdzie pan domu: czy wieczorem, czy o północy, czy gdy zapieje kogut, czy o poranku.

To, co wam mówię, mówię do wszystkich: Czuwajcie!

Czuwajcie i módlcie się, żebyście nie weszli w próbę; co prawda duch ochoczy, ale ciało słabe.

 Nie bądźcie więc ospali, zachowajcie czujność przez cały czas. Proście w modlitwach, żebyście zdołali uciec przed tym wszystkim, co ma się wydarzyć i stanąć przed Synem Człowieczym.

A gdy przyszedł na miejsce, rzekł im: Módlcie się, abyście nie weszli w pokuszenie.

I rzekł im: Cóż śpicie? wstaócie, a módlcie się, byście nie weszli w pokuszenie.

Czujcież, stójcie w wierze, mężnie sobie poczynajcie, zmacniajcie się.

W każdej modlitwie i w prośbie modląc się na każdy czas w duchu, i około tego czując ze wszelką ustawicznością i z prośbą za wszystkich świętych,

 Lecz przybliżył się koniec wszystkiego. Zachowajcie zatem rozsądek i trzeźwość — w modlitwach.

 Otrzeźwijcie! Zachowajcie czujność! Przeciwnik wasz, oszczerca, jak lew ryczący krąży wokół was, szukając kogo, by mógł pożreć. 

Oto idę jako złodziej: Błogosławiony, który czuje i strzeże szat swoich, aby nie chodził nago i nie widziano sromoty jego.

i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!  (Albowiem twoje jest królestwo i moc i chwała aż po eony. Amen.)

Ścieszką niepobożnych nie chodź, a nie udawaj się drogą złośliwych.

Opuść ją, nie chodź po niej; uchyl się od niej, a omió ją.

A którzy na opoce, ci są, którzy gdy słuchają, z radością słowo przyjmują, ale ci korzenia nie mają, ci do czasu wierzą, a czasu pokusy odstępują.

I odpuść nam grzechy nasze; bo też i my odpuszczamy każdemu winowajcy naszemu. A nie wwódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw od złego.

 Próby, które was dosięgają, nie są powalające, są typowe dla ludzkiej natury. Godny zaufania jest Bóg, dlatego nie dopuści do was prób, które byłyby ponad wasze siły. Za każdym razem, gdy Bóg dopuści próbę, da wam też sposób na jej pokonanie.

Umie Pan pobożnych z pokuszenia wyrywać, a niesprawiedliwych na dzieó sądu ku karaniu chować;

Żeś zachował słowo cierpliwości mojej, ja też cię zachowam od godziny pokuszenia, która przyjdzie na wszystek świat, aby doświadczyła mieszkających na ziemi;

Tyś przykazał, aby pilnie strzeżono rozkazaó twoich.

Oby wyprostowane były drogi moje ku przestrzeganiu praw twoich!

Świadectwa twoje zaiste są mojem kochaniem, i radcami mymi.

Przylgnęła do prochu dusza moja; ożywże mię według słowa twego.

Drogą przykazaó twoich pobieżę, gdy rozszerzysz serce moje.

Daj, abym chodził ścieżką przykazaó twoich, gdyż w tem jest upodobanie moje.

Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię.

Błogosławieni, którzy żyją bez nagany, którzy chodzą w zakonie Paóskim,

I którzy nie czynią nieprawości, ale chodzą drogami jego.

Oby wyprostowane były drogi moje ku przestrzeganiu praw twoich!

Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości twojej.

Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego.

W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.

Wargami mojemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich.

O przykazaniach twoich rozmyślam, i przypatruję się drogom twoim.

Daruj to słudze twemu, abym żył, a przestrzegał słów twoich.

Jestem gościem na ziemi; nie ukrywaj przedemną rozkazaó twoich.

Wytraciłeś pysznych; przeklęci są ci, którzy błądzą od rozkazaó twoich.

I książęta zasiadają, a mówią przeciwko mnie; wszakże sługa twój rozmyśla w ustawach twoich.

Przylgnęła do prochu dusza moja; ożywże mię według słowa twego.

Daj, abym zrozumiał drogę rozkazaó twoich, ażebym rozmyślał o dziwnych sprawach twoich.

Drogę kłamliwą oddal odemnie, a zakonem twoim udaruj mię.

Przystałem do świadectw twoich; Panie! nie zawstydzajże mię.

Naucz mię, Panie! drogi ustaw twoich, a będę jej strzegł aż do koóca.

Daj, abym chodził ścieżką przykazaó twoich, gdyż w tem jest upodobanie moje.

Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię.

Na drodze sądów twoich, Panie! oczekujemy cię; żądność duszy naszej jest do imienia twego, i do wspominania na cię.

 Dusza moja nocą pragnie Ciebie, także duch we mnie pospiesznie cię szuka, ponieważ gdy ogłaszasz swoje sądy na ziemi, sprawiedliwości uczą się mieszkańcy świata.

Gdyż wiem, że nie mieszka we mnie (to jest w ciele mojem) dobre; albowiem chęć jest we mnie, ale wykonać to, co jest dobrego, nie znajduję.

A jeźliż ja to czynię, czego nie chcę, już ja więcej nie czynię tego, ale grzech, który we mnie mieszka.

Albowiem kocham się w zakonie Bożym według wewnętrznego człowieka.

Nędznyż ja człowiek! Któż mię wybawi z tego ciała śmierci?

Bo co niemożnego było zakonowi, w czem on był słaby dla ciała, Bóg posławszy Syna swego w podobieóstwie grzesznego ciała i dla grzechu, potępił grzech w ciele,

Ale karzę ciało moje i w niewolę podbijam, abym snać inszym każąc, sam nie był odrzucony.

 Zrozumcie wreszcie, że powinniście kierować się tchnieniem, a unikać pragnień ciała.

 Ponieważ ciało pożąda przeciwko tchnieniu, a tchnienie przeciwko ciału, więc rywalizują między sobą o wpływ na wasze postępowanie.

Albowiem którzy są Chrystusowi, ciało swoje ukrzyżowali z namiętnościami i z pożądliwościami.

Nie iżbym już uchwycił, albo już doskonałym był; ale ścigam, ażbym też uchwycił to, na com też od Chrystusa Jeszu uchwycony.

 Usilnie zmierzam do celu, którym jest nagroda w górze, do powołania od Boga w Pomazańcu Jeszu.