Piotr zapewniał Go: Jeśli nawet wszyscy się zgorszą, to na pewno nie ja.

A on mu rzekł: Panie! gotówem z tobą iść i do więzienia i na śmierć.

Rzekł mu Szymon Piotr: Panie! dokądże idziesz? Odpowiedział mu Jeszu: Dokąd ja idę, ty teraz za mną iść nie możesz, ale potem pójdziesz za mną.

Odpowiedział mu Jeszu: Duszę twoję za mię położysz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Nie zapieje kur, aż się mnie po trzykroć zaprzesz.

A gdy obiad odprawili, rzekł Jeszu Szymonowi Piotrowi: Szymonie Jonaszowy, miłujesz mię więcej niżeli ci? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże baranki moje.

Zatrzymuj kroki moje na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moje.

Utwierdźże mię według słowa twego, abym żył, a nie zawstydzaj mię w oczekiwaniu mojem.

Podpieraj mię, abym był zachowany, i rozmyślał w ustawach twoich ustawicznie.

Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.

Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.

Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?

Wysokomyślny wszczyna zwadę; ale kto nadzieję ma w Panu, dostatek mieć będzie.

Kto ufa w sercu swem, głupi jest; ale kto sobie mądrze poczyna, ten ujdzie nieszczęścia.

Najzdradliwsze jest serce nadewszystko i najprzewrotniejsze, któż je pozna?

 Przejawiajcie do siebie wzajemnie miłość jak do bliskich krewnych. Wyprzedzajcie się w okazywaniu sobie szacunku,

Nic nie czyniąc spornie, albo przez próżną chwałę, ale w pokorze jedni drugich mając za wyższych nad się.

 Podobnie młodsi, poddajcie (się) starszym, wszyscy zaś wzajemnie pokorą owińcie (się). Bóg, hardym sprzeciwia się, uniżonym zaś daje łaskę. 

Uniżajcież się tedy pod mocną ręką Bożą, aby was wywyższył czasu swego;