Doszło do tej sytuacji, po to, żeby zostały wypełnione Pisma proroków. Wówczas wszyscy uczniowie uciekli, zostawiając Go.

i błogosławiony jest ten, który nie będzie przeze Mnie zgorszony.

Wówczas będą na was donosić, by was gnębić, a nawet zabić i będziecie znienawidzeni przez wszystkie narody z powodu mojego imienia.

Wówczas wielu się zgorszy i będą jedni drugich wydawać, i jedni drugich nienawidzić.

Wówczas Jeszu powiedział im: Wszyscy się Mną zgorszycie, ponieważ napisano: "Uderzę pasterza, a owce będą rozproszone".

Jednak po tym, jak zostanę wzbudzony, wyprzedzę was w drodze do Galilei.

I rzekł Pan: Szymonie, Szymonie! oto szatan wyprosił was, aby was odwiewał jako pszenicę,

Alem ja prosił za tobą, aby nie ustała wiara twoja; a ty niekiedy nawróciwszy się, utwierdzaj braci twoich.

Oto przyjdzie godzina; owszem już przyszła, że się rozproszycie każdy do swego, a mię samego zostawicie; lecz nie jestem sam, bo Ojciec jest ze mną.

Takci się Panu upodobało zetrzeć go, i niemocą utrapić, aby położywszy ofiarą za grzech duszę swą, ujrzał nasienie swoje, przedłużył dni swoich; a to, co się podoba Panu, przez rękę jego aby się szczęśliwie wykonało.

O mieczu! ocknij się na pasterza mego, i na męża towarzysza mego, mówi Pan zastępów; uderz pasterza, a owce rozproszone będą; ale zaś obrócę rękę moję ku maluczkim.

Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

Ty znasz pohaóbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.

Ogarniają mię jako woda przez cały dzieó; otaczają mię gromadno.

Wołałam na przyjaciół moich, oni mię zdradzili; kapłani moi i starcy moi w mieście zginęli, szukając sobie pokarmu, aby posilili duszę swoję.

Tak, że rozproszone będąc są bez paterza i stały się na pożarcie wszelkiemu zwierzowi polnemu. ponieważ się rozpierzchnęły.

Błąkają się owce moje po wszystkich górach, i po każdym pagórku wysokim; owszem, po wszystkiej ziemi rozproszyły się owce moje, a nie był, ktoby ich szukał, i ktoby się za niemi pytał.