A po długim czasie przychodzi pan tych sług i rozlicza się z nimi.

Jeśliby jednak zły niewolnik powiedział w swoim sercu: Mój pan zwleka,

Przeto, że jeszcze do pewnego czasu odłożone jest widzenie, które wypowie na skoóczeniu jego, a nie skłamie; a jeźliby na chwilę odwłaczał, oczekuj naó; boć zapewne przyjdzie, a nie omieszka.

Jeśli jednak sługa ten powiedziałby w swoim sercu: Mój Pan zwleka z przyjściem i zacząłby bić służących chłopców i dziewczyny, jeść, pić i upijać się,

I począł do ludu mówić to podobieóstwo: Człowiek niektóry nasadził winnicę, i najął ją winiarzom, i odjechał precz na czas niemały.

Albowiem cierpliwości wam potrzeba, abyście wolę Bożą czyniąc, odnieśli obietnicę.

Boć jeszcze bardzo, bardzo maluczko, a oto ten, który ma przyjść, przyjdzie, a nie omieszka.

I mówiący: Gdzież jest obietnica przyjścia jego? Bo jako ojcowie zasnęli, wszystko tak trwa od początku stworzenia.

Dlaczego on pierwszy świat wodą będąc zatopiony, zginął.

Ale ta jedna rzecz niech wam nie będzie tajna, najmilsi! iż jeden dzieó u Pana jest jako tysiąc lat, a tysiąc lat, jako jeden dzieó.

Wszakże to, co macie, trzymajcie, aż przyjdę.

Gdy wrócił do uczniów, znalazł ich śpiących, więc mówi do Piotra: Nie mogliście czuwać ze Mną jednej godziny?

Gdy wrócił, ponownie zastał ich śpiących, ponieważ oczy ich były znużone.

Na łożu mojem w nocy szukałam tego, którego miłuje dusza moja; szukałam go, alem go nie znalazła.

Jać śpię; ale serce moje czuje, i słyszy głos miłego mego, kołaczącego i mówiącego: Otwórz mi, siostro moja, przyjaciółko moja, gołębico moja, uprzejma moja! albowiem głowa moja pełna jest rosy, a kędzierze moje kropli nocnych.

A żeglarze ulękłszy się wołali każdy do boga swego, a wyrzucali do morza to, co mieli na okręcie, aby tem lżejszy był; ale Jonasz zszedł był na stronę okrętu, a położywszy się spał twardo.

Tedy przystąpił do niego sternik, i rzekł mu: Cóż czynisz ty, ospalcze? wstaó, wołaj do Boga swego, owa snać wspomni Bóg na nas, abyśmy nie zginęli.

Potem wrócił do uczniów i zastał ich śpiącymi. Wówczas powiedział do Piotra: Szymonie, śpisz? Nie miałeś siły, by przez jedną godzinę czuwać?

Czuwajcie i módlcie się, żebyście nie weszli w próbę; co prawda duch ochoczy, ale ciało słabe.

Powiadam wam, iż się pomści krzywdy ich w rychle. Ale gdy przyjdzie Syn człowieczy, izali znajdzie wiarę na ziemi?

A to czyócie, wiedząc czas, iż już przyszła godzina, abyśmy się ze snu ocucili; albowiem teraz bliższe nas jest zbawienie, aniżeli kiedyśmy uwierzyli.

 Dlatego się mówi: Wstawaj śpiący i powstań z martwych, a oświetli cię Pomazaniec. 

Przeto nie śpijmy jako i insi, ale czujmy i bądźmy trzeźwymi.

Lecz my synami dnia będąc, bądźmy trzeźwymi, oblekłszy się w pancerz wiary i miłości, i w przyłbicę nadziei zbawienia.

 Otrzeźwijcie! Zachowajcie czujność! Przeciwnik wasz, oszczerca, jak lew ryczący krąży wokół was, szukając kogo, by mógł pożreć.