Słuchajcie słowa Paóskiego, wy którzy drżycie na słowo jego. Bracia wasi nienawidzący was, a wyganiający was dla imienia mego, mówią: Niech się okaże sława Paóska. Okażeć się zaiste ku pociesze waszej; ale oni pohaóbieni będą.

 Ponieważ znosicie, jak ktoś was zniewala, jak ktoś was objada, jak ktoś was pozbawia własności, jak ktoś wywyższa się pośród was, jak ktoś was znieważa. 

Ani jako panując nad dziedzictwem Paóskiem, ale wzorami będąc trzody.

Napisałem do zgromadzenia powołanych, ale Diotrefes, któremu spodobało się przewodzić im, nie akceptuje nas.

Dlatego, jeśli przyjdę, przypomnę jego postępowanie, którego się dopuszcza, obgadując nas niegodziwymi słowami, jakby mu tego było za mało, nie tylko nie przyjmuje braci, ale także zabrania tym, którzy chcą to czynić, i wyrzuca ich ze zgromadzenia.

 I pozwolono jej toczyć wojnę ze świętymi i pokonać ich. Wówczas przekazano jej władzę nad wszystkimi plemionami, ludami, językami i narodami.

Ponieważ krew świętych i proroków wylewali, dałeś im też krew pić; bo tego są godni.

I widziałem niewiastę onę pijaną krwią świętych i krwią męczenników Jeszu; a widząc ją, dziwowałem się wielkim podziwieniem.

Uważajcie na fałszywych proroków, którzy przychodzą do was przebrani za owce, a faktycznie są wilkami drapieżnymi. 

Albowiem obyczaj kapłanów ten był około ludu: ktokolwiek sprawował ofiary, przychodził sługa kapłaóski, gdy warzono mięso, mając widełki o trzech zębach w ręce swojej.

Także pierwej niż zapalono tłustość, tedy przychodził sługa kapłaóski, a mówił do człowieka ofiarującego: Oddaj mięso, abym je upiekł kapłanowi; albowiem nie weźmie od ciebie mięsa warzonego, jedno surowe.

Pójdźcie, nabiorę wina, a upijemy się mocnym napojem, a będzie nam jako dziś tak i jutro, i jeszcze daleko obficiej.

Izali pasterze trzody paść nie mają? Tłustość jadacie, a wełną się przyodziewacie, to, co jest tłustego zabijacie, a trzody nie pasiecie;

Tak mówi Pan o tych prorokach, którzy w błąd zawodzą lud mój, a kąsając zębami swemi opowiadają pokój, a przeciwko temu, któryby im nic do gęby nie dał, wojnę podnoszą.

 Ponieważ oni nie służą naszemu Panu, Pomazańcowi, ale własnemu brzuchowi, i za pomocą gładkich słów oraz pochlebstw zwodzą serca prostodusznych.

Których koniec jest zatracenie, których Bóg jest brzuch, a chwała w haóbie ich, którzy się o rzeczy ziemskie starają.

Którym trzeba usta zatkać; którzy całe domy podwracają, ucząc rzeczy niesłusznych dla zysku sprośnego.

Powiedział niektóry z nich własny ich prorok: Kreteóczycy zawsze są kłamcami, złemi bestyjami, brzuchami leniwemi.

I odniosą zapłatę niesprawiedliwości jako ci, którzy mają za rozkosz każdodzienne lubości, będąc plugastwem i zmazą, rozkosz mają w zdradach swoich z wami bankietując:

Oczy mają pełne cudzołóstwa i bez przestania grzeszące, przyłudzając dusze niestateczne, mając serce wyćwiczone w łakomstwie, synowie przeklęstwa,

 Oni są na waszych ucztach miłości, jak ukryte pod wodą skały, ucztują zuchwale i bez obaw, samych siebie pasą. Są jak obłoki, które nie dają deszczu, jak chmury porywane przez wiatry, jak drzewa, które o właściwej porze nie dają owocu, podwójnie martwe i wykorzenione,