Co Elizeusz widząc, wołał: Ojcze mój, ojcze mój! Wozie Izraelski i jazdo jego. I nie widział go więcej. A pochwyciwszy szaty swe rozdarł je na dwie części.

I rzekł król Izraelski do Elizeusza, gdy je ujrzał;

I zabrał wszystko złoto i srebro i wszystkie naczynia, które się znalazły w domu Paóskim, i w skarbach domu królewskiego, i ludzie zastawne, i wrócił się do Samaryi.

Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.

Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.

Mężowie bracia i ojcowie! słuchajcie mojej, którą teraz do was czynię, obrony.

Bo choćbyście mieli dziesięć tysięcy pedagogów w Chrystusie, wszakże niewiele ojców macie; bom ja was w Jeszu Chrystusie przez Ewangieliję spłodził.

Starszemu nie łaj, ale jako ojca napominaj, młodszych jako braci,

Starsze niewiasty jako matki, młodsze jako siostry, ze wszelaką czystością.

A nadto cielesnych ojców naszych mieliśmy, którzy nas karali, a baliśmy się ich; zaż daleko więcej nie mamy być poddani Ojcu duchów, abyśmy żyli?

Nie bądźcie podobni do nich! Ponieważ wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, jeszcze zanim Go o to poprosicie. Wy zatem tak się módlcie:

Ojcze nasz, który jesteś w niebiosach, niech Twoje imię będzie uwielbione.

Za wszystkim tym narody się uganiają, a Ojciec wasz niebiański wie, że jest wam to potrzebne. 

Syn ma w uczciwości ojca, a sługa pana swego; jaźlim tedy Ja ojcem, gdzież jest cześć moja? i jeźliżem Ja panem, gdzież jest bojaźó moja? mówi Pan zastępów wam, o kapłani! którzy lekce poważacie imię moje, a wszakże mówicie: W czemże lekce poważamy imię twoje?

Bo którzykolwiek Duchem Bożym prowadzeni bywają, ci są synami Bożymi.

Tenże duch poświadcza duchowi naszemu, iż jesteśmy dziećmi Bożymi.

 I będę wam za Ojca, a wy mi będziecie za synów i córki - mówi Pan wszystkich władca. 

 Zwróćcie uwagę, jak wielką miłością obdarował nas Ojciec, że możemy być nazwani dziećmi Boga i faktycznie jesteśmy nimi. Świat dlatego nas nie zna, że Jego nie poznał.