honoruj ojca i matkę oraz: miłuj swojego bliskiego, jak siebie samego.

Kto by spał z niewiastą czasu przyrodzonej choroby jej, i odkryłby sromotę jej, i obnażyłby płynienie jej, i ona by też odkrywała płynienie krwi swojej, wytraceni będą oboje z pośrodku ludu swego.

Kolejne jest podobne: Będziesz miłował twojego bliskiego jak samego siebie. Innego przykazania, większego od tych, nie ma.

A on odpowiadając rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkiej siły twojej, i ze wszystkiej myśli twojej; a bliźniego twego, jako samego siebie.

I rzekł mu: Dobrześ odpowiedział; to czyó, a będziesz żył.

 Ponieważ te przykazania: Nie będziesz cudzołożył, nie będziesz zabijał, nie będziesz kradł, nie będziesz fałszywie świadczył, nie będziesz pożądał, i inne sprowadzają się do jednego: Będziesz miłował bliźniego twojego, jak siebie samego.

 Miłość nie wyrządza zła bliźniemu, dlatego miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa.

 Ponieważ całe prawo mieści się w jednym zdaniu: Miłuj bliskich, jak siebie samego.

A jeźliże pełnicie zakon królewski według Pisma: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie, dobrze czynicie.

A on chcąc samego siebie usprawiedliwić, rzekł do Jeszu: I któż jest mi bliźni?

Przypadkiem przechodził tą drogą kapłan, który nie pomógł mu, choć go widział.

Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, zlitował się nad nim: 

 Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: "Miej o niego staranie, a jeśli, co więcej, wydasz, ja oddam ci, gdy będę wracał".

A on rzekł: Ten, który uczynił miłosierdzie nad nim. Rzekł mu tedy Jeszu: Idźże, i ty uczyó także.

 Niech każdy z nas stara się o to, co dla naszych bliskich jest dogodne — dla ich dobra, dla zbudowania. 

Przeto tedy, póki czas mamy, dobrze czyómy wszystkim, a najwięcej domownikom wiary.