Związanego przekazali namiestnikowi Piłatowi.

mówiąc: Zgrzeszyłem, ponieważ wydałem krew niewinną. Oni zaś odpowiedzieli: Co nam do tego? To twój problem.

Naczelni kapłani zebrali srebro i powiedzieli: Nie wolno przeznaczyć ich na dar dla Boga, skoro to jest cena za krew.

Dlatego do dziś pole to nazywane jest Polem Krwi.

i dali je za pole garncarza, jak nakazał mi Pan.

Z samego rana naczelni kapłani wraz ze starszymi, znawcami Pism i całą radą [sanhedrynem] odbyli naradę, po czym związali Jeszu, odprowadzili i wydali Piłatowi.

Żołnierze wyprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, nazywany Pretorium i tam zebrali oddział.

I zaczęli Go pozdrawiać: Witaj, władco Judejczyków!

A gdy Go już wyśmiali, zdjęli purpurę i ubrali Go w Jego ubranie. Następnie wyprowadzili Go, aby Go przybić.

Tedy powstawszy wszystko mnóstwo ich, wiedli go do Piłata.

I pytał go Piłat, mówiąc: Tyżeś jest on król żydowski? A on mu odpowiadając rzekł: Ty powiadasz.

Lecz się oni bardziej silili, mówiąc: Iż wzrusza lud, ucząc po wszystkiej Judzkiej ziemi, począwszy od Galilei aż dotąd.

Prowadzili tedy Jeszu od Kaifasza na ratusz, a było rano. I nie weszli sami na ratusz, aby się nie zmazali, ale iżby pożywali baranka wielkanocnego.

Odpowiedzieli mu i rzekli: Być ten nie był złoczyócą, tedybyśmy ci go nie podali.

Aby się wypełniły słowa Jeszu, które rzekł oznajmując, jaką miał śmiercią umrzeć.

Odpowiedział mu Jeszu: A samże to od siebie mówisz, czylić insi powiedzieli o mnie?

Odpowiedział Jeszu: Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby królestwo moje z tego świata było, wżdyć by mię słudzy moi bronili, abym nie był wydany Żydom; lecz teraz królestwo moje nie jest stąd.

Rzekł mu Piłat: Cóż jest prawda? A to rzekłszy, wyszedł zasię do Żydów i rzekł im: Ja w nim żadnej winy nie znajduję.

Bóg Awrahama i Iszaaka i Jakowa, Bóg przodków naszych, uwielbił Swojego Chłopca usługującego Jeszu, którego wyście wydali i zaparliście się przed obliczem Piłata, gdy ten był zdecydowany uwolnić Go.

Naczelnego organizatora życia zabiliście, którego Bóg wybudził z martwych, a my jesteśmy tego świadkami.

Albowiem naprzód podałem wam, com też wziął, iż Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism;

A iż widziany jest od Kiefasa, potem od onych dwunastu.

Potem jest widziany od Jakóba, potem od wszystkich Apostołów.

Wówczas splunęli Mu w twarz, uderzyli Go pięściami, a inni spoliczkowali Go,

Mówili: Prorokuj nam, Pomazańcu, kto Cię uderzył?

Wówczas żołnierze namiestnika zabrali Jeszu do pretorium, a tam zgromadzili wokół Niego całą kohortę.

Włożyli też na Jego głowę spleciony z cierni wieniec, do prawej ręki wsunęli trzcinę. I klękając przed Nim, wyśmiewali Go, mówiąc: Witaj, władco Judejczyków!

I gdy Go wykpili, zdjęli z Niego szkarłatny płaszcz i ubrali Go w Jego szaty, a następnie wyprowadzili Go na ukrzyżowanie.

Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

Z obłudnikami, z naśmiewcami, z pochlebcami zgrzytali na mię zębami swemi.

 Był wzgardzony i odepchnięty przez ludzi. Całego Go przepełniał ból i został doprowadzony na skraj wycieńczenia, co uwidoczniło się na Jego twarzy, na którą nie chcieliśmy patrzeć. Był pogardzany i uznany za zero.

Wówczas niektórzy zaczęli na Niego pluć, zakrywać Jego twarz, policzkować Go i mówić: Prorokuj! Również słudzy policzkowali Go.

Żołnierze wyprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, nazywany Pretorium i tam zebrali oddział.

I zaczęli Go pozdrawiać: Witaj, władco Judejczyków!

A gdy Go już wyśmiali, zdjęli purpurę i ubrali Go w Jego ubranie. Następnie wyprowadzili Go, aby Go przybić.

Przechodzący w pobliżu obrażali Go i kiwając swoimi głowami, mówiąc: Ej, Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz,

Podobnie też naczelni kapłani drwili między sobą razem ze znawcami Pisma i mówili: Innych zbawiał, a siebie samego zbawić nie może.

Ale wzgardziwszy nim Herod z żołnierstwem swem i naśmiawszy się z niego, oblekł go w szatę białą i odesłał go zaś do Piłata.

Tedy Piłat wziął Jeszu i ubiczował go.

A mówili: Bądź pozdrowiony, królu żydowski! i dawali mu policzki.

Podobnie jak Jonasz był w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak i Syn człowieczy będzie we wnętrzu ziemi trzy dni i trzy noce.

Odtąd Jeszu zaczął wykazywać swoim uczniom, że musi odejść do Jeruszalem, dużo wycierpieć ze strony starszych, arcykapłanów i znawców Pism, że musi być zabity, a trzeciego dnia zostanie wzbudzony z martwych.

Ożyją umarli twoi, trupy moje wstaną, gdy rzeczesz: Ocućcie się, a śpiewajcie mieszkający w prochu! Albowiem rosa twoja będzie jako rosa na ziołach; ale niezbożnych o ziemię uderzysz.

A nie myślą w sercu swojem, że na wszystkie złości ich pamiętam; a teraz ich ogarniają sprawy ich, i są przed obliczem mojem.

I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;

A iż był pogrzebiony, a iż zmartwychwstał dnia trzeciego według Pism.