Kiedy byli w drodze do Jeruszalem, Jeszu szedł przed nimi, co ich dziwiło, a ci, którzy podążali z tyłu, zaczęli odczuwać lęk. Wówczas ponownie wziął dwunastu i zaczął im mówić o tym, co ma Go spotkać:

będą z Niego szydzić, będą Go biczować, oplują Go i zabiją, lecz On trzeciego dnia powstanie.

A wziąwszy z sobą onych dwunastu, rzekł im: Oto wstępujemy do Jeruzalemu, a wypełni się wszystko, co napisano przez proroki o Synu człowieczym.

A ubiczowawszy zabiją go; ale dnia trzeciego zmartwychwstanie.

Nazajutrz wielki lud, który był przyszedł na święto, usłyszawszy, iż Jeszu idzie do Jeruzalemu,

Odpowiedział: Wam dane jest znać tajemnice władztwa niebios, ale im nie jest dane.

Gdy przyszedł Jeszu w rejon Cezarei Filipowej, spytał uczniów swoich: Co mówią ludzie, że kim jest Syn człowieczy?

Tedy rzekł Pan: Izali ja zataję przed Abrahamem, co mam uczynić?

Jużci was dalej nie będę zwał sługami; bo sługa nie wie, co czyni pan jego; leczem was nazwał przyjaciółmi, bo wszystko, comkolwiek słyszał od Ojca mego, oznajmiłem wam.

Nie wszystkiemu ludowi, ale świadkom przedtem sporządzonym od Boga, nam, którzyśmy z nim jedli i pili po jego zmartwychwstaniu.