Piotr zaś przemówił do Jeszu tymi słowy: Wielebny [rabbi], to jest dobre miejsce. Pozwól, że rozbijemy trzy namioty. Tobie jeden, Mojżeszowi jeden i Elja jeden.

Nie wiedział, co powiedzieć, ponieważ byli bardzo przestraszeni.

I stało się, gdy oni odeszli od niego, rzekł Piotr do Jeszu: Mistrzu! dobrze nam tu być; przetoż uczyómy trzy namioty, tobie jeden i Mojżeszowi jeden i Elijaszowi jeden; nie wiedząc, co mówił.

Nad to rzekł Mojżesz: Ukaż mi proszę, chwałę twoję.

A on odpowiedział: Ja sprawię, że przejdzie wszystko dobre moje przed twarzą twoją, i zawołam z imienia: Pan przed twarzą twoją; zmiłuję się, nad kim się zmiłuję; a zlituję się, nad kim się zlituję.

Ofiarujcież ofiary sprawiedliwości, a ufajcie w Panu.

Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki.

(Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej.)

Abym cię oglądał w świątnicy twojej, i widział moc twoję i chwałę twoję.

Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twojem abym podnosił ręce moje.

Króla w piękności jego oglądają oczy twoje, ujrzą i ziemię daleką.

Albowiem oto o jakie błogosławieóstwo jego! i jako wielka ozdoba jego! Zboże młodzieóców, a moszcz panny mowne uczyni.

Rzekł mu Filip: Panie! ukaż nam Ojca, a dosyć nam na tem.

Rzekł mu Jeszu: Przez tak długi czas jestem z wami, a nie poznałeś mię? Filipie! kto mnie widzi, widzi i Ojca mego; jakoż ty mówisz: Ukaż nam Ojca?

Ojcze! któreś mi dał, chcę, abym gdziem ja jest, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moję, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata.

 Jestem między dwoma pragnieniami: mam pragnienie odejść i być z Pomazańcem, bo to o wiele lepsze;

 Najmilsi, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze się nie okazało, czym będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.

A nie potrzebuje to miasto słoóca ani księżyca, aby świeciły w niem; albowiem chwała Boża oświeciła je, a świecą jego jest Baranek.

I nie będzie więcej żadnego przeklęstwa, ale stolica Boża i Barankowa w niem będzie, a słudzy jego służyć mu będą,

I nocy tam nie będzie i nie będą potrzebować świecy i światłości słonecznej; bo je Pan Bóg oświeca, i królować będą na wieki wieków.