Kto znalazł swoją duszę, straci ją, a kto straci swoją duszę ze względu na Mnie, odzyska ją.

Albowiem, jeźli ty tak cale milczeć będziesz na ten czas, ulżenie i wybawienie przyjdzie Żydom skąd inąd, ale ty i dom ojca twego zginiecie; a któż wie, jeźliś nie dla tego czasu dostąpiła królestwa?

Idź, zbierz wszystkich Żydów, którzy się znajdują w Susan, a pośćcie za mię, a nie jedzcie ani pijcie przez trzy dni, w nocy ani we dnie. Ja też, i panny moje także, będę pościła; tedy wnijdę do króla, choć to nie według prawa, a jeźli zginę, niech zginę.

Kto bowiem chce swoją duszę uratować, straci ją, a kto straci swoją duszę ze względu na Mnie i dobrą nowinę, zbawi ją.

Ktobykolwiek chciał zachować duszę swoję, straci ją; a kto by ją kolwiek stracił, ożywi ją.

 Kto ceni życie swoje w tym świecie, straci je, a kto nieceni swojego życia w tym świecie, zachowa je dla przyszłego eonu.

Tylko że Duch Święty po miastach świadczy, powiadając, że mię więzienie i uciski czekają.

 Nie podsumowuję swojej duszy jako wyjątkowo cennej, jakbym miał już zakończyć bieg swój i służbę, którą powierzył mi Pan Jeszu, w celu dobitnego świadczenia dobrej nowiny o łasce Boga.

Ale go oni zwyciężyli przez krew Baranka i przez słowa świadectwa swego, a nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci.