14
Po wstaniu Piotr z jedenastoma podniósł swój głos i przemówił do nich wyraźnie: "Mężczyźni Judejczycy oraz wszyscy mieszkający w Jeruszalem! Niech to będzie wam znane: wsłuchajcie się w moje słowa."
15
Ci ludzie nie są pijani, jak przypuszczacie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia,
16
ale to jest spełnienie się proroctwa przepowiedzianego przez Joela:
17
W ostatnich dniach — mówi Bóg — wyleję Tchnienie moje na wszelkie ciało i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy sny.
18
Nawet na moich niewolników i niewolnice w tych dniach wyleję moje Tchnienie, i będą prorokować.
19
I sprawię, że niezwykłe zjawiska objawią się na niebie powyżej, a znaki na ziemi poniżej: krew, ogień i kłęby dymu.
20
Słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie wielki i pełen blasku dzień Pański.
21
I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.
22
Mężowie Iszraelici, posłuchajcie tego, co głoszę: Jeszu z Nazaretu, mężczyzna potwierdzony przez Boga wśród was przez mocne dzieła, nadzwyczajne zjawiska i znaki, które Bóg dokonał za jego pośrednictwem u was, o czym sami dobrze wiecie.
23
Tego mężczyznę, którego zgodnie z ustaloną wolą i przepowiednią Boga wydaliście w ręce bezbożnych i przybijając do krzyża, zabiliście Go.
24
Którego Bóg wzbudził, uwolniwszy Go od męki śmierci, gdyż nie było możliwe, żeby śmierć Go zatrzymała.
25
Ponieważ Dawid powiedział o Nim: "Zawsze miałem Pana przed oczyma, gdyż znajduje się po mojej prawej stronie, żebym się nie zachwiał".
26
Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało zamieszka w nadziei,
27
że nie zostawisz duszy mojej w Hadesie ani nie dasz Swojemu uznanemu słudze ulec rozpadowi.
28
"Pokazałeś mi ścieżki życia. Uczynisz mnie szczęśliwym, gdy stanę przed Tobą".
29
Mężczyźni, bracia, pozwólcie mi otwarcie mówić o przodku Dauidzie, że i umarł, i został pochowany, i jego grób jest wśród nas do dziś.
30
Był prorokiem i wiedział, że Bóg uroczyście przysiągł mu, iż potomek z jego rodu zasiądzie na jego tronie.
31
Przewidując to, mówił o zmartwychwstaniu Pomazańca, że nie zostanie porzucony w Hadesie, ani Jego ciało nie dozna rozkładu.
32
Tego Jeszu wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.
33
Po wyniesieniu na prawicę Boga i otrzymaniu od Ojca obietnicy Tchnienia świętego, wylał to, co teraz widzicie i słyszycie.
34
Ponieważ to nie Dauid wstąpił do nieba, lecz on sam mówi: "Powiedział Pan mojemu Panu: Zajmij miejsce po mojej prawej stronie,
35
do czasu, kiedy uczynię z Twoich przeciwników podnóżek dla Twoich stóp.
36
Niech więc cały dom Iszraela dowie się, że z całą pewnością Bóg uczynił Go Panem i Mesjaszem – tego Jeszu, którego wy przybiliście.
37
Po usłyszeniu tego skruszyło się ich serce i spytali Piotra oraz pozostałych posłańców: "Bracia, radźcie, co mamy robić?"
38
Piotr im odpowiedział: Skorygujcie się i niech każdy z was zanurzy się w imię Jeszu Pomazańca dla odpuszczenia waszych uchybień, a otrzymacie dar Tchnienia świętego.
39
Ponieważ obietnica jest dla was, dla waszych dzieci, dla wszystkich będących daleko, jak również dla każdego, kogo powoła Pan, Bóg nasz.
40
Wieloma innymi słowami, ze szczerym zaangażowaniem, świadczył im i zachęcał, mówiąc: "Pozwólcie się uratować od tego wykolejonego pokolenia."
41
Ci zaś, którzy przyjęli jego naukę, zostali zanurzeni, i tego dnia dołączyło do nich około trzech tysięcy osób.
42
Wytrwale przestrzegali nauczania Posłańców i byli zjednoczeni podczas łamania chleba i podczas modlitw.
