Wydawajcie więc owoc odpowiedni do skorygowania,

 i nie myślcie, że możecie sobie wmawiać: Ojca mamy Awraama. Bo mówię wam, że Bóg może z tych kamieni wzbudzić dzieci Awraamowi.

A zakocha się król w piękności twojej, albowiem on jest Panem twoim; przetoż kłaniaj się przed nim.

Nie do wielu narodów nieznajomej mowy, i trudnego języka, którychbyś słów nie zrozumiał, którzy jednak, gdybym cię do nich posłał, usłuchaliby cię.

Kobieta ta była Greczynką, rodem z Syrofenicji, i prosiła, ażeby wypędził demona z jej córki.

Gdy Jeszu opuszczał to miejsce, podążali za Nim dwaj niewidomi, wołając: Zlituj się nad nami, Synu Dawida!

i błagał: Panie, zmiłuj się nad moim synem, bo bardzo cierpi. Nie panuje nad sobą [lunatyk] i często wchodzi w ogień lub wpada do wody.

(Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot psalm Dawidowy.)

Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

A ci podniósłszy głos swój, rzekli: Jeszu, Nauczycielu! zmiłuj się nad nami.

A celnik stojąc z daleka, nie chciał podnieść i oczu swych w niebo, ale się bił w piersi swoje, mówiąc: Boże! bądź miłościw mnie grzesznemu.

 Księga o pochodzeniu Pomazańca Jeszu, który jest potomkiem Dawida i Awraama.

Dwaj niewidomi, którzy siedzieli przy drodze, gdy usłyszeli, że przechodzi Jeszu, krzyczeli: Zmiłuj się nad nami, Panie, Synu Dawida!

Ludzie zaczęli ich uciszać; lecz oni jeszcze głośniej wołali: Zmiłuj się nad nami, Panie, Synu Dawida!

Co myślicie o Pomazańcu? Czyim jest synem? Mówią Mu: Dawida.

"Powiedział Pan mojemu Panu: Siądź po mojej prawej stronie, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod Twoimi stopami".

I zawołał, mówiąc: Jeszu, Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.

Lecz ci, co szli wprzód, gromili go, aby milczał. Ale on tem więcej wołał: Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.

A drudzy mówili: Ten jest Chrystus; ale niektórzy mówili: Azaż z Galilei przyjdzie Chrystus?

Azaż nie mówi Pismo, iż z nasienia Dawidowego i z Betlehemu miasteczka, gdzie był Dawid, przyjdzie Chrystus?

i błagał: Panie, zmiłuj się nad moim synem, bo bardzo cierpi. Nie panuje nad sobą [lunatyk] i często wchodzi w ogień lub wpada do wody.

Pewna kobieta miała córkę opętaną przez nieczyste tchnienie, gdy usłyszała o Nim, natychmiast przyszła i upadła Mu do stóp.

Wówczas odpowiedział Mu ktoś z tłumu: Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego.

On odpowiedział im: Pokolenie bez wiary! Jak długo z wami będę? Jak długo będę was znosił? Przyprowadźcie go do Mnie!

Spytał ojca: Jak dawno mu się to stało? A on powiedział: Od dzieciństwa.