Podeszła, pokłoniła Mu się i prosiła: Panie, pomóż mi!

{Gdy spieszyły się, żeby opowiedzieć o tym Jego uczniom} Jeszu wyszedł im naprzeciw i powiedział: Radujcie się! One zaś podeszły, chwyciły Jego stopy i pokłoniły się Mu.

Gdy Go zobaczyli, pokłonili się, lecz niektórzy mieli wątpliwości.

A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.

Szymon Piotr odpowiedział: Ty jesteś Pomazaniec, Syn Boga żywego.

Nie skończył jeszcze mówić, gdy okrył ich świecący obłok, a głos z obłoku powiedział: On jest moim umiłowanym Synem, z którego jestem zadowolony. Bądźcie mu posłuszni!

Jeszu milczał. Arcykapłan powiedział więc do Niego: Zaklinam Cię na Boga żywego, żebyś nam powiedział, jeśli to Ty jesteś Pomazaniec, Syn Boga.

Pokładał ufność w Bogu; niech teraz Go wybawi, jeśli Go uznaje, powiedział przecież: Jestem Synem Boga.

Setnik zaś i ci, którzy wraz z nim strzegli Jeszu, widząc trzęsienie ziemi i inne zjawiska, bardzo się wystraszyli, mówili: On naprawdę był Synem Boga.

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

A on odpowiadając rzekł: Oto Ja widzę czterech mężów rozwiązanych przechodzących się w pośrodku ognia, a niemasz żadnego naruszenia przy nich, a osoba czwartego podobna jest Synowi Bożemu.

Początek dobrej nowiny o Jeszu Pomazańcu, Synu Boga.

On jednak milczał, więc arcykapłan zaczął Go pytać: Czy Ty jesteś Pomazaniec, Syn Wielbionego?

A setnik, który stał na wprost, gdy zobaczył, że w taki sposób wydał ostatnie tchnienie, powiedział: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga.

Ku temu wychodzili i dyjabli z wielu ich, wołając i mówiąc: Tyś jest on Chrystus, Syn Boży; ale on zgromiwszy je, nie dopuszczał im mówić; bo wiedzieli, iż on jest Chrystus.

Ten ujrzawszy Jeszu, zakrzyknął, i upadł przed nim, a głosem wielkim rzekł: Cóż ja mam z tobą, Jeszu, Synu Boga najwyższego? proszę cię, nie dręcz mię.

Odpowiedział Natanael i rzekł mu: Mistrzu! tyś jest on Syn Boży, tyś jest on król Izraelski.

A myśmy uwierzyli i poznali, żeś ty jest Chrystus, on Syn Boga żywego.

A usłyszawszy Jeszu, iż go precz wygnali i znalazłszy go, rzekł mu: Wierzyszże ty w Syna Bożego?

I rzekł mu Jeszu: I widziałeś go, i który mówi z tobą, onci jest.

Rzekła mu: I owszem Panie! Jam uwierzyła, żeś ty jest Chrystus, Syn Boży, który miał przyjść na świat.

To powiedziawszy Jeszu, podniósł oczy swoje w niebo i rzekł: Ojcze! przyszła godzina, uwielbij Syna twego, aby też i Syn twój uwielbił ciebie.

Odpowiedzieli mu Żydowie: Myć zakon mamy i według zakonu naszego ma umrzeć; bo się czynił Synem Bożym.

I rzekł Filip: Jeźliż wierzysz z całego serca, wolnoć. A on odpowiedziawszy, rzekł: Wierzę, iż Jeszu Chrystus jest Syn Boży.

A pokazał się Synem Bożym możnie, według Ducha poświęcenia, przez zmartwychwstanie, to jest o Jeszu Chrystusie, Panu naszym.