I oto na jeziorze zerwała się potężna burza, tak że łódź była przykrywana przez fale. On natomiast spał.

O utrapiona, wichrem rozmiotana, z pociechy obrana! oto Ja położę na karbunkułach kamienie twoje, a na szafirach założę cię.

Wówczas widział ich, jak się męczyli przy wiosłowaniu, ponieważ wiatr był im przeciwny. Około czwartej straży nocnej, przyszedł do nich, idąc po morzu, i chciał ich wyminąć.

A morze, gdy powstał wielki wiatr, burzyć się poczynało.