Usłyszał o Jeszu król Herod, gdyż Jego imię stało się głośne i krążyła pogłoska, że Jan Zanurzyciel powstał z martwych i dlatego On działa z wielką mocą.

Herod doszedł do wniosku, że to Jan, którego kazał ściąć, że on powstał z martwych.

Wówczas ich ostrzegł: Uważajcie i strzeżcie się zakwasu faryzeuszów i zakwasu Heroda.

 O wszystkich tych wydarzeniach usłyszał tetrarcha Herod i był zaniepokojony. Ponieważ niektórzy twierdzili, że Jan powstał z martwych;

 Herod powiedział: "Jana kazałem ściąć. Kim więc jest Ten, o którym takie rzeczy słyszę?" I chciał Go zobaczyć. 

W onże dzieó przystąpili niektórzy z Faryzeuszów, mówiąc mu: Wynijdź, a idź stąd; bo cię Herod chce zabić.

I rzekł im: Idźcie, a powiedzcie temu lisowi: Oto wyganiam dyjabły, i uzdrawiam dziś i jutro, a trzeciego dnia dokoóczenie wezmę.

A Herod ujrzawszy Jeszu, uradował się bardzo; bo go z dawna pragnął widzieć, dlatego, iż wiele o nim słyszał, i spodziewał się, iż miał ujrzeć jaki cud od niego uczyniony.

A przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie stali, potężnie skarżąc naó.

I stali się sobie przyjaciołmi Piłat z Herodem onegoż to dnia; bo sobie byli przedtem nieprzyjaciołmi.

Albowiem się zebrali prawdziwie przeciwko świętemu Synowi twemu Jeszu, któregoś pomazał, Herod i Poncki Piłat z pogany i z ludem Izraelskim.

W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, Filip, jego brat, tetrarchą Iturei oraz okręgu Trachonu, a Lizaniasz tetrarchą Abileny,