I powiedział do nich: "Chodźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi!"

Jeszu zwrócił się do nich: Chodźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.

Także i Jakóba i Jana, syny Zebedeuszowe, którzy byli towarzysze Szymonowi. I rzekł Jeszu do Szymona: Nie bój się; od tego czasu ludzi łowić będziesz.

Kiedy zboże podrosło i wytworzyło owoc, wtedy pokazała się też życica.

Wyjaśnił im: Nieprzyjaciel to zrobił. Słudzy mówią: Czy chcesz więc, abyśmy poszli i zebrali ją?

Zostawcie oba, niech rosną aż do zbiorów; a w czasie zbiorów powiem zbierającym: Zgromadźcie najpierw życicę i zwiążcie ją w snopki na spalenie; pszenicę zaś zgromadźcie do mojego magazynu. 

Idźcie więc na rozstaje dróg i wszystkich, których spotkacie, zaproście na wesele.

Wyszli słudzy na drogi i sprowadzili wszystkich, których spotkali, zarówno złych, jak i dobrych, i sala zapełniła się spoczywającymi przy stole.

Wówczas władza niebios będzie podobna do dziesięciu dziewic, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego.

Głupie wzięły lampy, ale nie zabrały ze sobą oliwy.

 Gdy więc zjawił się sługa, doniósł o tym swojemu panu. Wtedy pan domu, rozgniewany, powiedział swojemu słudze: Wyjdź prędko na place i uliczki miasta i sprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i beznogich.

 Wtedy pan powiedział do sługi: Wyjdź na drogi (prowadzące do miasta) oraz między opłotki i przymuś, by weszli, aby mój dom był zapełniony.

Każdą latorośl, która we mnie owocu nie przynosi, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby obfitszy owoc przyniosła.

Jeźliby kto nie mieszkał we mnie, precz wyrzucony będzie jako latorośl, i uschnie; i zbiorą je i na ogieó wrzucą, i zgoreje.

A mąż niektóry imieniem Ananijasz, z Safirą, żoną swoją, sprzedał majętność,

I rzekł Piotr: Ananijaszu! przeczże szatan napełnił serce twoje, abyś kłamał Duchowi Świętemu i ujął z pieniędzy za rolę?

Tedy usłyszawszy Ananijasz te słowa, padł nieżywy. I przyszedł strach wielki na wszystkich, którzy to słyszeli.

I stało się po chwili, jakoby po trzech godzinach, że i żona jego nie wiedząc, co się stało, weszła.

A Piotr rzekł do niej: Przeczżeście się z sobą zmówili, abyście kusili Ducha Paóskiego? Oto nogi tych, którzy pogrzebli męża twego, u drzwi są i ciebieć wyniosą.

A ujrzawszy Szymon, że przez wkładanie rąk apostolskich był dawany Duch Święty, przyniósł im pieniądze.

I rzekł mu Piotr: Pieniądze twoje niech z tobą będą na zginienie, żeś mniemał, żeby dar Boży miał być za pieniądze nabywany.

Przetoż pokutuj z tej twojej złości, a proś Boga; ować snać będzie odpuszczony ten zamysł serca twego.

A z was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy przewrotne, aby za sobą pociągnęli uczniów.

Zapewne słychać, że jest między wami wszeteczeóstwo, a takie wszeteczeóstwo, jakie i między pogany nie bywa mianowane, aby kto miał mieć żonę ojca swego.

Przetoż ja, aczem odległy ciałem, lecz przytomny duchem, jużem jakobym był przytomny, osądził tego, który to tak popełnił,

Oddać szatanowi na zatracenie ciała, żeby duch był zachowany w on dzieó Pana Jeszu.

A nie chcę, abyście nie mieli wiedzieć bracia! iż ojcowie nasi wszyscy pod obłokiem byli i wszyscy przez morze przeszli;

I wszyscy tenże pokarm duchowny jedli;

Lecz większej części z nich nie upodobał sobie Bóg; albowiem polegli na puszczy.

Nie bądźcież tedy bałwochwalcami jako niektórzy z nich, tak jako napisano: Siadł lud, aby jadł i pił, i wstali grać.

Ani kuśmy Chrystusa, jako niektórzy z nich kusili i od wężów poginęli.

A te wszystkie rzeczy przydały się im za wzór, a napisane są dla napomnienia naszego, na których koniec świata przyszedł.

 Bo i muszą być wśród was różne stronnictwa, aby ci, którzy są wypróbowani, stali się wśród was widoczni.

 Ponieważ tacy fałszywy apostołowie, są podstępnymi pracownikami udającymi wysłanników Pomazańca. 

 Nie powinno więc nas dziwić, że jego słudzy udają sług sprawiedliwości. Spotka ich odpowiednia za to zapłata. 

 Obawiam się jednak, że gdy przybędę do was, to zawiodę się na was, a wy na mnie, że dojdzie do jakiś kłótni, ekscytacji, wzburzenia, intryg, oszczerstw, pokątnych szemrań, unoszenia się pychą i ogólnego zamieszania. 

 Oby ponownie Bóg mnie nie poniżył u was tym, że będę opłakiwał wielu, którzy uchybili i nie skorygowali swojego myślenia z powodu nieczystości, niemoralności i wyuzdania, którego się dopuścili. 

 Osoby udające naszych braci, wkradły się, by z wrogim zamiarem obserwować naszą wolność, którą mamy w Pomazańcu Jeszu, po to by nas później zagarnąć w niewolę,

Albowiem będą ludzie sami siebie miłujący, łakomi, chlubni, pyszni, bluźniercy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, niepobożni,

Zdrajcy, skwapliwi, nadęci, rozkoszy raczej miłujący niż miłujący Boga;

 Nastanie bowiem czas, że zdrowej nauki nie ścierpią, ale według pragnień swoich nagromadzą sobie nauczycieli, którzy będą mówili to, co sprawia przyjemność ich uszom.

i odwrócą się od słuchania prawdy, a zwrócą się ku bajkom.

Trzymający się onej wiernej mowy, która jest według nauki, iżby też mógł napominać nauką zdrową i tych, którzy się sprzeciwiają, przekonywać;

Którym trzeba usta zatkać; którzy całe domy podwracają, ucząc rzeczy niesłusznych dla zysku sprośnego.

Byli też i fałszywi prorocy między ludem, jako i między wami będą fałszywi nauczyciele, którzy z sobą wprowadzą kacerstwa zatracenia i Pana, który ich kupił, zaprzą się, sami na się przywodząc prędkie zginienie.

 Z chciwości będą was oszukiwać plastycznymi słowami; ci, których wyrok od dawna nie jest bezczynny, a ich zguba nie drzemie.

I odniosą zapłatę niesprawiedliwości jako ci, którzy mają za rozkosz każdodzienne lubości, będąc plugastwem i zmazą, rozkosz mają w zdradach swoich z wami bankietując:

Którzy opuściwszy prostą drogę, zbłądzili, naśladując drogi Balaama, syna Bosorowego, który zapłatę niesprawiedliwości umiłował;

Ci są studniami bez wody, obłoki od wichru pędzone, którym chmura ciemności na wieki jest zachowana.

Wolność im obiecując, a sami będąc niewolnikami skazy. Albowiem kto jest od kogo przezwyciężony, temu też jest zniewolony.

Lepiej bowiem byłoby dla takich osób nie poznać drogi sprawiedliwości, niż poznawszy ją, odwrócić się od przekazanego im świętego przykazania.

 Dzieci, to już jest ostatnia godzina. Słyszeliście, że zbliża się podmiana Pomazańca i teraz pojawiło się dużo zamienników Pomazańca, dlatego rozpoznajemy, że jest to ostatnia godzina.

 Z nas wyszli, ale nie byli z nas. Gdyby bowiem z nas byli, wytrwaliby wówczas z nami, ale stało się tak, aby ujawnić, że nie wszyscy są z nas.

 Umiłowani, przestańcie wierzyć każdemu tchnieniu, ale badajcie tchnienia, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat

 a wszelkie tchnienie, które zaprzecza, że Jeszu Pomazaniec, przyszedł w ciele, nie jest od Boga. Jest to tchnienie tego, który stanął w miejsce Pomazańca, o którym usłyszeliście, że przyjdzie, i teraz już jest na świecie.

 Oni są ze świata; dlatego mówią, jak ludzie ze świata, a świat ich słucha.

 Wślizgnęli się bowiem pomiędzy was pewni ludzie, na których od dawna wypisany został wyrok. Bezbożni, którzy łaskę naszego Boga obracają w rozwiązłość i wypierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jeszu Pomazańca.

 Warto wam przypomnieć, choć wy wszystko wiecie, że Jeszu uwolnił naród, wyprowadzając go z ziemi egipskiej, ale później okazujących brak wiary wygubił. 

A aniołowi zboru, który jest w Sardziech, napisz: To mówi ten, który ma siedm duchów Bożych i siedm gwiazd: Znam uczynki twoje, i masz imię, że żyjesz; aleś jest umarły.

Znam uczynki twoje, żeś nie jest ani zimny ani gorący, bodajżeś był zimny albo gorący!

Albowiem mówisz: Jestem bogaty i zbogaciłem się, a niczego nie potrzebuję; a nie wiesz, żeś ty biedny i mizerny, i ubogi, i ślepy, i nagi.