in
Ewangelia wg św. Mateusza 13:10-13
10
Wówczas podeszli uczniowie i spytali Go: Dlaczego mówisz do nich w przykładach?
11
Odpowiedział: Wam dane jest znać tajemnice władztwa niebios, ale im nie jest dane.
12
Kto bowiem ma, temu będzie dane i będzie miał w nadmiarze; kto zaś nie ma, temu również to, co ma, zostanie odebrane.
13
Dlatego mówię do nich w przykładach, bo patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją.
Ewangelia wg św. Mateusza 13:34-13
Ewangelia wg św. Mateusza 13:35-13
Ewangelia wg św. Mateusza 13:53-13
Ewangelia wg św. Mateusza 22:1
Jeszu, odpowiedział im, podając kolejne przykłady:
Ewangelia wg św. Mateusza 24:32
Od figowca nauczcie się przykładu: Gdy już jego gałąź staje się miękka i wypuszcza liście, wiecie, że lato jest blisko.
Księga Sędziów 9:8-20
8
Zeszły się drzewa, aby pomazały nad sobą króla, i rzekły do oliwnego drzewa: Króluj nad nami.
9
Którym odpowiedziało oliwne drzewo: Izali opuszczę tłustość moję, przez którą uczczony bywa Bóg i ludzie, a pójdę, abym wystawione było nad drzewy?
10
Rzekły potem drzewa do figowego drzewa: Pójdź ty, króluj nad nami.
11
Którym odpowiedziało figowe drzewo: Izali opuszczę słodkość moję, i owoc mój wyborny, a pójdę, abym wystawione było nad drzewy?
12
Potem rzekły drzewa do macicy winnej: Pójdź ty, króluj nad nami.
13
Tedy im odpowiedziała macica: Izali opuszczę moszcz mój, który uwesela Boga i ludzie, a pójdę, abym wystawiona była nad drzewy?
14
I rzekły wszystkie drzewa do ostu: Pójdź ty, króluj nad nami.
15
Tedy odpowiedział oset drzewom: jeźli wy prawdziwie chcecie pomazać mię za króla nad sobą, pójdźcież, a odpoczywajcie pod cieniem moim, a jeźliż nie, niech wynijdzie ogieó z ostu, a spali Cedry Libaóskie.
16
A tak teraz jeźliście prawdziwie a szczerze uczynili, obrawszy sobie królem Abimelecha; a jeźliście się dobrze obeszli z Jerobaalem i z domem jego, a jeźliście podług dobrodziejstw ręki jego uczynili z nim;
17
(Albowiem walczył ojciec mój za was, i podał duszę swą w niebezpieczeóstwo, aby was wyrwał z ręki Madyjaóczyków;
18
Aleście wy powstali przeciw domowi ojca mego dziś, i pobiliście syny jego, siedmdziesiąt mężów na jednym kamieniu, i obraliście królem Abimelecha, syna służebnicy jego, nad mężami Sychem, iż bratem waszym jest.)
19
Jeźliście prawdziwie a szczerze obeszli się z Jerobaalem, i z domem jego dnia tego, weselcież się z Abimelecha, a on niech się też weseli z was.
20
Ale jeźliż nie, niechajże wynijdzie ogieó z Abimelecha, a pożre męże Sychem, i dom Mello; niechajże też wynijdzie ogieó od mężów Sychem, i z domu Mello, a pożre Abimelecha.
2 Księga Samuela 12:1-7
1
Przetoż posłał Pan Natana do Dawida; który przyszedłszy do niego, rzekł mu: Dwaj mężowie byli w jednem mieście, jeden bogaty a drugi ubogi.
2
Bogaty miał owiec i wołów bardzo wiele;
3
A ubogi nie miał jedno owieczkę jednę małą, którą był kupił, i chował ją, aż urosła przy nim, także i przy dziatkach jego; z bochna jego jadała, i z kubka jego pijała, i na łonie jego sypiała, a była mu jako córka.
4
A gdy przyszedł gość do onego męża bogatego, żałował wziąć z owiec swoich albo z wołów swoich, aby nagotował ucztę gościowi, który był do niego przyszedł: ale wziął owieczkę męża onego ubogiego, i nagotował ją mężowi, który był do niego przyszedł.
5
Tedy zapaliwszy się gniewem Dawid na onegoż męża bardzo, rzekł do Natana: Jako żywy Pan, że godzien śmierci jest mąż, który to uczynił;
6
Owcę tę nagrodzi czworako, przeto iż to uczynił, a nie żałował go.
7
I rzekł Natan do Dawida: Tyś jest tym mężem. Tak ci mówi Pan, Bóg Izraelski: Jam cię pomazał, abyś był królem nad Izraelem, i Jam cię wyrwał z rąk Saulowych;
Księga Psalmów 49:4
Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Księga Psalmów 78:2
Otworzę w podobieóstwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
Księga Izajasza 5:1-7
1
Zaśpiewam teraz miłemu memu piosnkę miłego mego o winnicy jego. Winnicę ma miły mój na pagórku urodzajnym;
2
Którą ogrodził, i wybrał z niej kamienie, a nasadził ją macicami wybornemi, i zbudował wieże w pośrodku niej, także i prasę postawił w niej, a czekał, aby wydała grona; ale ona zrodziła płonne wino.
3
A tak, obywatele Jeruzalemscy i mężowie Judzcy! proszę, rozsądźcie teraz między mną i między winnicą moją.
4
Cóż dalej czynić było winnicy mojej, czegobym jej nie uczynił? Gdym rzekał, aby wydała grona, czemuż zrodziła płonne wino?
5
A przetoż oznajmię wam, co ja uczynię winnicy mojej: Rozbiorę płot jej, a będzie spustoszona; rozwalę ogrodzenie jej, a będzie podeptana.
6
I uczynię ją pustą; nie będzie obrzezywana, ani okopywana, ale porośnie ostem i cierniem; obłokom też przykażę, aby na nią więcej dżdżu nie spuszczały.
7
Winnica zaiste Pana zastępów jest dom Izraelski, a mąż Judzki szczepieniem jego rozkosznem. Oczekiwał sądu, a oto uciśnienie; oczekiwał sprawiedliwości, a oto krzyk.
Księga Ezechiela 17:2
Synu człowieczy! zadaj zagadkę, a mów w podobieóstwie o domu Izraelskim,
Księga Ezechiela 20:49
Księga Ezechiela 24:3-14
3
A rzecz przez przypowieść do tego domu odpornego, podobieóstwo mówiąc do nich: Tak mówi panujący Pan: Przystaw ten garniec, przystaw, a nalej weó wody;
4
A zebrawszy sztuki należące do niego, każdą sztukę dobrą, udziec i łopatkę, najlepszemi kościami napełó go.
5
Weźmijże i co najwyborniejsze bydlę, a nałóż ogieó z kości pod niem; sprawże aby to wrzało i kipiało, żeby i kości jego rozewrzały w niem.
6
Przetoż tak mówi panujący Pan: Biada temu miastu krwawemu, garncowi, w którym zostaje przywara jego, z którego, mówię, przywara jego nie wychodzi: po sztukach, po sztukach wyciągaj z niego, nie padnieć naó los.
7
Bo iż krew jego jest w pośrodku jego, na wierzchu skały wystawiło ją, nie wylało jej na ziemię, aby była zakryta prochem;
8
Tedy i Ja rozniecę zapalczywość na wykonanie pomsty, wystawię krew jego na wierzchu skały, aby nie była zakryta.
9
Przetoż tak mówi panujący Pan: Biada temu miastu krwawemu; bo i Ja naniecę wielki ogieó,
10
Przykładając drew, rozniecając ogieó, wniwecz obracając mięso, i zaprawiając korzeniem, tak, że i kości spalone będą;
11
A postawię ten garniec na węgle jego próżny, aby się zagrzała i rozpaliła miedź jego, a żeby się rozpłynęły w pośród jego plugastwa jego, a iżby zniesiona była przywara jego.
12
Utrudziło mię kłamstwami swemi, przetoż nie wynijdzie z niego wielkość szumowin jego, do ognia muszą szumowiny jego.
13
W nieczystości twojej jest sprosność; dlatego, żem cię oczyszczał; a przecięś nie oczyszczona, i od nieczystości twojej nie będziesz więcej oczyszczana, aż uspokoję na tobie rozgniewanie moje.
14
Ja Pan mówiłem; przyjdzie to, i uczynię to, nie cofnę się, ani sfolguję, ani mi żal będzie; według dróg twoich, i według spraw twoich sądzić cię będę, mówi panujący Pan.
Księga Micheasza 2:4
W on dzieó urośnie o was przypowieść, i narzekać będą nad wami płaczem żałośnym, mówiąc: Spustoszeniśmy do szczętu, Pan odmienił dział ludu mojego; o jakoć mi go odjął! jakoć wziąwszy pole nasze rozdzielił!
Księga Habakuka 2:6
Izali ci wszyscy o nim przypowieści nie uczynią i wykładów i gadanin o nim? mówiąc: Biada temu, który rozmnaża rzeczy nie swoje, (a dokądże?) i obciąża się gęstem błotem!
Ewangelia wg św. Marka 3:23
Przywołał ich i zaczął mówić w przykładach: Jak może szatan szatana wyrzucać?
Ewangelia wg św. Marka 4:2
I uczył ich na przykładach, a także przekonywał do swojej nauki.
Ewangelia wg św. Marka 4:13
I powiedział im: Nie rozumiecie tego przykładu? To, jak zrozumiecie inne przykłady?
Ewangelia wg św. Marka 4:33
Przez wiele takich przykładów przekazywał im naukę, uwzględniając ich zdolność do zrozumienia.
Ewangelia wg św. Marka 12:1
Zaczął do nich mówić, podając przykłady: Pewien człowiek zasadził winnicę, ogrodził ją murem, wykopał dół pod tłocznię, wzniósł wieżę, wynajął ją rolnikom i wyjechał.
Ewangelia wg św. Marka 12:12
Zrozumieli, że do nich skierowany był ten przykład. Szukali więc sposobu jak Go schwytać, lecz bali się tłumu. Zostawili więc Go i odeszli.
Ewangelia wg św. Łukasza 8:10
A on im rzekł: Wam dano wiedzieć tajemnicę królestwa Bożego; ale innym w podobieóstwach, aby widząc nie widzieli, a słysząc nie rozumieli.
Ewangelia wg św. Łukasza 12:41
I rzekł mu Piotr: Panie! do nasże mówisz to podobieóstwo, czyli do wszystkich?
Ewangelia wg św. Łukasza 15:3-7
3
I powiedział im to podobieóstwo, mówiąc:
4
Któryż z was człowiek, gdyby miał sto owiec, a straciłby jednę z nich, izali nie zostawia onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu na puszczy, a nie idzie za oną, która zginęła, ażby ją znalazł?
5
A znalazłszy kładzie ją na ramiona swoje, radując się.
6
A przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół, i sąsiadów, mówiąc im: Radujcie się ze mną; bom znalazł owcę, która była zginęła.
7
Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego błądzącego, który zmienia swój sposób myślenia, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują zmiany myślenia. 
Ewangelia wg św. Jana 16:25
Tomci wam przez przypowieść mówił; ale idzie godzina, gdy już dalej nie przez przypowieści mówić wam będę, ale jawnie o Ojcu moim oznajmię wam.
a sower
Ewangelia wg św. Marka 4:2-9
2
I uczył ich na przykładach, a także przekonywał do swojej nauki.
3
 Posłuchajcie: Wyszedł siewca, by rozsypać ziarno na polu. 
4
A podczas siania zdarzyło się, że część nasion upadła przy drodze. Nadleciały ptaki z nieba i zjadły te nasiona.
5
Inne ziarno upadło na grunt kamienny, gdzie mało było ziemi,  więc od razu zaczęło wzrastać, ale nie miało gleby dla korzeni.
6
Gdy pojawiło się słońce, wzrosła temperatura i z braku korzenia to, co urosło, uschło.
7
Inne ziarno upadło między ciernie kolczaste, a gdy te chwasty urosły, stłamsiły to, co rosło z ziarna, tak że nie wydało ono owocu.
8
Jednak były też takie, które upadły na glebę żyzną i dały owoc. Rosły w górę i wzmacniały się, tak że w końcu jedno ziarno wydało z siebie trzydzieści, inne sześćdziesiąt, a jeszcze inne sto ziaren.
9
I mówił im: Kto ma uszy skłonne do słuchania, niechaj słucha.
Ewangelia wg św. Łukasza 8:5-8
5
Wyszedł rozsiewca, aby rozsiewał nasienie swoje; a gdy on rozsiewał, tedy jedno padło podle drogi i podeptane jest, a ptaki niebieskie podziobały je.
6
A drugie padło na opokę, a gdy wzeszło, uschło, przeto iż nie miało wilgotności.
7
A drugie padło między ciernie; ale ciernie wespół z niem wzrosły, i zadusiły je.
8
A drugie padło na ziemię dobrą, a gdy wzeszło, przyniosło pożytek stokrotny. To mówiąc wołał: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha!