nieprzyjacielem, który ją rozsiał, jest oszczerca, żniwem jest koniec tego eonu, a żeńcami są Posłowie.

 Ma w ręku wiejadło i wyczyści swoje klepisko, i zbierze swoje ziarno do spichrza, a plewy spali ogniem nieugaszonym.

Wyszli słudzy na drogi i sprowadzili wszystkich, których spotkali, zarówno złych, jak i dobrych, i sala zapełniła się spoczywającymi przy stole.

I mówi do niego: Człowieku, jak tu wszedłeś, nie mając odpowiedniego stroju? A on zaniemówił.

Ponieważ wielu jest powołanych, lecz niewielu wybranych.

W środku nocy rozległ się okrzyk: Oto pan młody, wyjdźcie mu na spotkanie!

A głupie powiedziały do mądrych: Dajcie nam z waszej oliwy, gdyż nasze lampy gasną.

Gdy one poszły kupić, nadszedł pan młody i te, które były gotowe, weszły z nim na wesele, a drzwi zostały zamknięte.

A On im odpowiedział: Amen, zapewniam was, że was nie znam.

Tedy się nawrócicie, a obaczycie różność między sprawiedliwym i niezbożnym, między tym, który służy Bogu, i między tym, który mu nie służy.

 Dlatego nie osądzajcie przedwcześnie, poczekajcie na przyjście Pana, który rozjaśni to, co kryje się w ciemnościach i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę.

nieprzyjacielem, który ją rozsiał, jest oszczerca, żniwem jest koniec tego eonu, a żeńcami są Posłowie.

Syn człowieczy pośle swoich Posłów i zbiorą z Jego władztwa wszystkie zgorszenia oraz czyniących bezprawie,

Wówczas sprawiedliwi rozbłysną jak słońce pod władzą swojego Ojca. Kto ma uszy, niech słucha!

Grzechy niektórych ludzi przedtem są jawne i uprzedzają na sąd, a za niektórymi idą pozad.

Następnie powie i tym po lewej stronie: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień eonowy, przygotowany oszczercy i jego posłom.

Gdy miasto obronne spustoszeje, a będzie mieszkaniem porzuconem i spustoszonem jako pustynia. Tam się paść, i tam legać będzie cielec, i ogryzie latorosłki jego.

Gdy poschną gałązki jego, pokruszone będą, a niewiasty przyszedłszy zapalą je. Albowiem ten lud nie ma żadnego rozumu; przetoż nie zmiłuje się nad nim, który go uczynił, a który go stworzył, nie zlituje się nad nim.

Oto ogniowi podane bywa na strawienie; gdy oba koóce jego ogieó strawi, a pośrodek jego ogore, azaż się na co przyda?

Przetoż tak mówi panujący Pan: Jako jest drzewo macicy między drzewem leśnem, którem podał ogniowi na strawienie, takem podał obywateli Jeruzalemskich.

Bo oto, przychodzi dzieó pałający jako piec, w który wszyscy pyszni, i wszyscy czyniący niezbożność będą jako ciernisko, a popali je ten dzieó przyszły, mówi Pan zastępów, tak, że im nie zostawi ani korzenia ani gałązki.

Jeźliby kto nie mieszkał we mnie, precz wyrzucony będzie jako latorośl, i uschnie; i zbiorą je i na ogieó wrzucą, i zgoreje.

 Ma w ręku wiejadło i wyczyści swoje klepisko, i zbierze swoje ziarno do spichrza, a plewy spali ogniem nieugaszonym.

Którego łopata jest w ręku jego, a wyczyści bojewisko swoje, i zgromadzi pszenicę do gumna swego, ale plewy spali ogniem nieugaszonym.