Behold
Ewangelia wg św. Mateusza 12:10
Był tam człowiek, który miał uschłą rękę. Żeby mieć pretekst do oskarżenia, zadali Mu pytanie: Czy wolno w czasie szabatów uzdrawiać?
Księga Wyjścia 20:9-11
9
Sześć dni robić będziesz, i wykonasz wszystkę robotę twoję.
10
Ale dnia siódmego odpocznienie jest Pana Boga twego; nie będziesz czynił żadnej roboty weó, ty i syn twój, i córka twoja, sługa twój, i służebnica twoja, bydlę twoje, i gość twój, który jest w bramach twoich;
11
Bo przez sześć dni stworzył Pan niebo i ziemię, morze, i cokolwiek w nich jest, i odpoczął dnia siódmego; przetoż błogosławił Pan dzieó odpocznienia, i poświęcił go.
Księga Wyjścia 23:12
Przez sześć dni będziesz odprawował roboty twoje; ale dnia siódmego odpoczniesz, aby sobie wytchnął wół twój, osieł twój, i żeby wytchnął syn niewolnicy twojej, i przychodzieó.
Księga Wyjścia 31:15-17
15
Przez sześć dni odprawowana będzie robota; ale w dzieó siódmy sabbat jest, odpocznienie święte Panu; każdy, kto by robił robotę w dzieó sabbatu, śmiercią umrze.
16
Przetoż będą strzec synowie Izraelscy sabbatu, zachowując sabbat w narodziech swych ustawą wieczną.
17
Między mną i między syny Izraelskimi znakiem jest wiecznym; bo w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, a dnia siódmego przestał i odpoczął.
Księga Wyjścia 35:2
Przez sześć dni odprawowana będzie robota; ale dzieó siódmy będzie wam święty, sabbat odpocznienia Paóskiego; kto by weó robił robotę, umrze.
Księga Liczb 15:32-36
32
I stało się, gdy byli synowie Izraelscy na puszczy, że znaleźli człowieka zbierającego drwa w dzieó sabatu.
33
I przywiedli go, którzy go znaleźli zbierającego drwa, przed Mojżesza, i przed Aarona, i przed wszystko zgromadzenie.
34
I dali go do więzienia; bo jeszcze im nie było oznajmiono, coby miano czynić z takowym.
35
Tedy rzekł Pan do Mojżesza: śmiercią niech umrze człowiek ten; bez litości niechaj go ukamionuje wszystko zgromadzenie za obozem.
36
I wywiedli go wszystko zgromadzenie za obóz, i ciskali naó kamieniem, aż umarł, jako rozkazał Pan Mojżeszowi.
Księga Izajasza 58:13
Jeźliże odwrócisz od sabatu nogę swoję, abyś nie przewodził woli swojej w dzieó mój święty; i jeżeli nazwiesz sabat rozkoszą, dniem świętym a Panu sławnym, i będzieszli go miał w uczciwości, tak, abyś weó nie czynił dróg swoich, i nie przewodził woli swej, i nie mówił słowo próżnego:
Ewangelia wg św. Marka 3:2-5
2
Obserwowali Go, czy uzdrowi go w dzień odpocznienia, aby mieć pretekst Go oskarżyć.
3
Zwrócił się do człowieka, który miał bezwładną rękę: Wstań i wyjdź na środek.
4
Spytał: Czy wolno w dni odpocznienia dobrze czynić, czy źle czynić; duszę ocalić czy zabić? Oni jednak milczeli.
5
Wówczas, zmierzył ich gniewnym spojrzeniem i zmartwiony z powodu ich kamiennych serc, zwrócił się do człowieka: Wyciągnij rękę! I wyciągnął, a jego ręka stała się tak samo zdrowa, jak druga.
Ewangelia wg św. Łukasza 6:6-11
6
Stało się także i w inszy sabat, że Jeszu wszedł do bóźnicy, i nauczał; i był tam człowiek, którego ręka prawa była uschła.
7
I podstrzegli go nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie, jeźliby w sabat uzdrawiał, aby znaleźli, o coby naó skarżyli.
8
Ale on wiedział myśli ich, i rzekł człowiekowi, który miał rękę uschłą: Wstaó a staó pośrodku. A on wstawszy, stanął.
9
Rzekł tedy do nich Jeszu: Spytam was o jednę rzecz: Godzili się w sabaty dobrze czynić, czyli źle czynić? Człowieka zachować, czyli zatracić?
10
A spojrzawszy w koło po wszystkich, rzekł onemu człowiekowi: Wyciągnij rękę twoję! a on tak uczynił i przywrócona jest do zdrowia ręka jego, jako i druga.
11
Ale oni napełnieni będąc szaleóstwem, rozmawiali miedzy sobą, coby uczynić mieli Jeszu.
Ewangelia wg św. Łukasza 13:10-17
10
I nauczał w jednej bóżnicy w sabat.
11
A oto była tam niewiasta, która miała ducha niemocy ośmnaście lat, a była skurczona, tak iż się żadną miarą nie mogła rozprostować.
12
Tę gdy ujrzał Jeszu, zawołał jej do siebie i rzekł: Niewiasto! uwolnionaś od niemocy twojej.
13
I włożył na nią ręce, a zarazem rozprostowała się i chwaliła Boga.
14
Tedy odpowiadając przełożony nad bóżnicą, który się bardzo gniewał, że Jeszu w sabat uzdrawiał, rzekł do ludu: Sześć dni jest, w które trzeba robić; w te tedy dni przychodząc, leczcie się, a nie w dzieó sabatu.
15
Ale mu odpowiedział Pan i rzekł: Obłudniku, azaż każdy z was w sabat nie odwiązuje wołu swego, albo osła swego od żłobu, a nie wiedzie, żeby go napoił?
16
A ta córka Abrahamowa, którą był związał szatan oto już ośmnaście lat, zaż nie miała być rozwiązana od tej związki w dzieó sabatu?
17
A gdy on to mówił, zawstydzili się wszyscy przeciwnicy jego: ale wszystek lud radował się ze wszystkich onych chwalebnych spraw, które się działy od niego.
Ewangelia wg św. Łukasza 23:56
A wróciwszy się, nagotowały wonnych rzeczy i maści; ale w sabat odpoczęły według przykazania.
Ewangelia wg św. Jana 5:9-11
9
A zarazem stał się zdrowym on człowiek, i wziął łoże swoje, i chodził. A był sabat onego dnia.
10
Tedy rzekli Żydowie onemu uzdrowionemu: Sabat jest, nie godzi ci się łoża nosić.
11
Odpowiedział im: Ten, który mię uzdrowił, tenże mi rzekł: Weźmij łoże twoje, a chodź.
Ewangelia wg św. Jana 5:16-11
Ewangelia wg św. Jana 5:17-11
Ewangelia wg św. Jana 7:21-24
21
Odpowiedział Jeszu i rzekł im: Jedenem uczynek uczynił, a wszyscy się temu dziwujecie!
22
Wszak Mojżesz wydał wam obrzezkę, (nie iżby była z Mojżesza, ale z ojców), a w sabat obrzezujecie człowieka.
23
Ponieważ człowiek przyjmuje obrzezkę w sabat, aby nie był zgwałcony zakon Mojżeszowy, przecz się na mię gniewacie, żem całego człowieka uzdrowił w sabat?
24
Nie sądźcie według widzenia, ale sprawiedliwy sąd sądźcie.
Ewangelia wg św. Jana 9:14-16
14
A był sabat, gdy Jeszu uczynił błoto i otworzył oczy jego.
15
Tedy go znowu pytali i Faryzeuszowie, jako przejrzał? A on im rzekł: Włożył mi błota na oczy, i umyłem się i widzę.
16
Tedy niektóry z Faryzeuszów rzekł: Człowiek ten nie jest z Boga; bo nie strzeże sabatu. Drudzy zasię mówili: Jakoż może człowiek grzeszny takowe cuda czynić? I było rozerwanie między nimi.
