A gdy odeszli posłowie Janowi, począł mówić do ludu o Janie: Coście wyszli na puszczę widzieć? Izali trzcinę chwiejącą się od wiatru?

Ale coście wyszli widzieć? Izali proroka? Zaiste powiadam wam, iż więcej niż proroka.

Albowiem powiadam wam: Większego proroka z tych, którzy się z niewiast rodzą, nie masz nad Jana Chrzciciela żadnego; lecz kto najmniejszy jest w królestwie Bożem, większy jest, niżeli on.

Ale Faryzeuszowie i zakonnicy pogardzili radą Bożą sami przeciwko sobie, nie będąc ochrzczeni od niego.

 W tym czasie przychodzi Jan Zanurzyciel głoszący na Pustyni Judzkiej,

 Jego dotyczą słowa wypowiedziane przez proroka Izajasza: "Głos wołającego na pustkowiu: 'Przygotujcie drogę Pana, Jego ścieżki czyńcie prostymi'."

Skąd było zanurzenie Jana? Z nieba czy od ludzi? Oni zaczęli się zastanawiać, rozumując: Jeśli powiemy, że z nieba, to spyta: Dlaczego więc nie uwierzyliście Janowi?

głos wołającego na pustkowiu: Przygotujcie drogę Panu; Jego ścieżki czyńcie prostymi.

Przychodzili do niego mieszkańcy ziemi judzkiej oraz wszyscy mieszkańcy Jeruszalem, a ci, którzy otwarcie wyznawali swoje uchybienia, byli przez niego zanurzani w rzece Jordan.

Przemierzał więc całą okolicę Jordanu, głosząc zanurzenie skorygowania się ze względu na uwolnienie od uchybień.

Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra lub wzgórze zrównane, drogi krzywe niech się staną prostymi, a wyboiste gładkimi.

Mówił więc do tłumów, które przychodziły, aby dać się przez niego zanurzyć: Potomstwo żmijowe, kto wam pokazał jak uciec przed nadchodzącym gniewem?

 Uważajcie więc, jak słuchacie, ponieważ kto ma, temu będzie dane, a kto nie ma, temu zabiorą i to, co mu się wydaje, że ma". 

A obróciwszy się Jeszu i ujrzawszy je za sobą idące, rzekł do nich: Czego szukacie? A oni mu rzekli: Rabbi! (co się wykłada: Mistrzu), gdzie mieszkasz?

Onci był świecą gorejącą i świecącą, a wyście się chcieli do czasu poradować w światłości jego.

Spłyniesz jako woda: nie będziesz zacnym, boś wstąpił na łoże ojca twego, i splugawiłeś łoże moje, i zginęło dostojeóstwo twoje.

O tem tedy myśląc, izalim co lekkomyślnie uczynił? albo to, o czem myślę, izali według ciała myślę, aby było u mnie: Tak tak i Nie nie?

Aleć wierny jest Bóg, iż mowa nasza do was nie była: Tak i Nie.

 abyśmy już dłużej nie byli dziećmi, rzucanymi przez fale i unoszonymi dokoła przez każdy wiatr nauki w ludzkim oszustwie, w podstępie prowadzącym do błędu.

 Niech prosi z wiarą, bez powątpiewania. Ten bowiem, kto ma wątpliwości, że Bóg wysłuchuje modlitwy, jest podobny do niestabilnej fali wodnej, którą wiatr szarpie w przeciwstawnych kierunkach.