A gdy był dzieó, zwołał uczniów swych i wybrał z nich dwanaście, które też nazwał Apostołami:

A wróciwszy się Apostołowie, powiadali mu, cokolwiek czynili. A on wziąwszy je z sobą, ustąpił osobno na miejsce puste przy mieście, które zowią Betsaida.

Dlategoż też mądrość Boża rzekła: Poślę do nich proroki i Apostoły, a z nich niektóre zabijać i prześladować będą;

A gdy przyszła godzina, usiadł za stół, i dwanaście apostołów z nim.

I rzucili losy, a los padł na Matiasza, który został włączony do grona jedenastu posłańców.

 On sam też ustanowił jednych wysłannikami [apostołami], drugich prorokami, innych głosicielami dobrej nowiny, a innych pasterzami i nauczycielami,

Przetoż, bracia święci, powołania niebieskiego uczestnicy! obaczcie Apostoła i najwyższego kapłana wyznania naszego, Chrystusa Jeszu,

Rozraduj się nad niem niebo i święci Apostołowie i prorocy; bo się pomścił krzywdy waszej Bóg nad niem.

 Przechadzając się wzdłuż Jeziora Galilejskiego, zobaczył dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i Andrzeja, jego brata, jak rzucali w wodę sieć, gdyż byli rybakami.

Szymon Piotr odpowiedział: Ty jesteś Pomazaniec, Syn Boga żywego.

A ja tobie mówię: Ty jesteś Piotr [kamyk], a na tej skale zbuduję moje zgromadzenie, którego bramy hadesu nie powstrzymają.

Gdy szedł brzegiem Jeziora Galilejskiego, zobaczył Szymona i Andrzeja, brata Szymona, jak raz z jednej, a raz z drugiej strony łodzi rzucali w wodę sieć, gdyż byli rybakami.

Jeszu zwrócił się do nich: Chodźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.

Ustanowił ich Dwunastoma: Szymona, któremu nadał imię Piotr [kamyk],

Szymona, którego też nazwał Piotrem, i Andrzeja brata jego, Jakóba, i Jana, Filipa, i Bartłomieja;

A był Andrzej, brat Szymona Piotra, jeden z onych dwóch, którzy to słyszeli od Jana, i szli byli za nim.

I przywiódł go do Jeszu. A wejrzawszy naó Jeszu, rzekł: Tyś jest Szymon, syn Jonasza; ty będziesz nazwany Kiefas, co się wykłada Piotr.

Gdy przybyli na miejsce, weszli do górnej sali, w której mieszkali wspólnie: Piotr, Jan, Jakub, Andrzej, Filip, Tomasz, Bartłomiej, Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, Szymon gorliwy i Juda syn Jakowa.

Piotr, posłaniec Pomazańca Jeszu, do przybyszów rozproszonych po Poncie, Galacji, Kappadocji, Azji i Bitynii, wybranych 

Szymon Piotr, sługa i Apostoł Jeszu Chrystusa, tym, którzy równie z nami kosztownej wiary dostali przez sprawiedliwość Boga naszego i zbawiciela naszego, Jeszu Chrystusa.

Niebawem po wyjściu ze zgromadzenia [synagogi] przyszli wraz z Jakowem i Janem do domu Szymona i Andrzeja.

Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakowa, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Kananejczyka

Gdy siedział na Górze Oliwnej, naprzeciw świątyni, zapytali Go na osobności Piotr, Jakow, Jan i Andrzej:

Rzekł mu jeden z uczniów jego, Andrzej, brat Szymona Piotra:

Przyszedł Filip i powiedział Andrzejowi, a Andrzej zasię i Filip powiedzieli Jeszu.

Gdy poszedł nieco dalej, zobaczył innych dwóch braci, Jakowa, syna Zebedeusza, i jego brata Jana, którzy wraz ze swoim ojcem Zebedeuszem naprawiali w łodzi swoje sieci. Ich także powołał.

Po sześciu dniach Jeszu wziął Piotra, Jakowa oraz jego brata Jana, i zaprowadził ich w ustronne miejsce na wysoką górę.

Wówczas podeszła do Niego matka synów Zebedeusza wraz ze swoimi synami, pokłoniła się i prosiła Go o coś.

Zabrał ze sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, stał się smutny i zaniepokojony.

Jakowa, syna Zebedeusza, i Jana, brata jego — nazwał ich Boanerges, co znaczy Synowie Gromu —

Także i Jakóba i Jana, syny Zebedeuszowe, którzy byli towarzysze Szymonowi. I rzekł Jeszu do Szymona: Nie bój się; od tego czasu ludzi łowić będziesz.

Byli pospołu Szymon Piotr i Tomasz, którego zowią Dydymus, i Natanael, który był z Kany Galilejskiej, i synowie Zebedeuszowi, i drudzy dwaj z uczniów jego.

I zabił Jakóba, brata Janowego, mieczem.

Potem jest widziany od Jakóba, potem od wszystkich Apostołów.

I posłał Piotra i Jana, mówiąc: Poszedłszy nagotujcie nam baranka, abyśmy jedli.

A był jeden z uczniów jego, który się był położył na łonie Jeszu, ten, którego miłował Jeszu.

I bieżała, a przyszła do Szymona Piotra i do onego drugiego ucznia, którego miłował Jeszu, i rzekła im: Wzięli Pana z grobu, a nie wiemy, gdzie go położyli.

A Piotr obróciwszy się, ujrzał onego ucznia, którego miłował Jeszu, pozad idącego, który się też był położył przy wieczerzy na piersiach jego, i rzekł był: Panie! któryż jest ten, co cię wyda?

Tenci jest on uczeó, który świadczy o tem, i to napisał; a wiemy, że prawdziwe jest świadectwo jego.

Piotr i Jan wstąpili do świątyni w godzinie modlitwy, o dziewiątej.

 Mówimy wam o tym, co sami widzieliśmy i co słyszeliśmy, po to byście mieli z nami wspólnotę, bo my mamy wspólnotę z Ojcem i Synem Jego Jeszu Pomazańcem.

 Piszemy też wam o tym, by nasza radość była pełna.

Starszy wybranej pani i dziatkom jej, które ja miłuję w prawdzie, a nie ja tylko, ale i wszyscy, którzy poznali prawdę,

Starszy do umiłowanego Gajusza, którego miłuję w prawdzie.

 Objawienie Pomazańca Jeszu, które dał Mu Bóg, aby przekazać sługom Swoim, co musi się niebawem wydarzyć; a On przez Posła przekazał te informacje słudze Swojemu Janowi, 

Ja Jan, którym też jest bratem waszym i uczestnikiem w ucisku i w królestwie, i w cierpliwości Jeszu Chrystusa, byłem na wyspie, którą zowią Patmos, dla słowa Bożego i dla świadectwa Jeszu Chrystusa:

A ja Jan widziałem i słyszałem te rzeczy. A gdym słyszał i widział, upadłem, abym się pokłonił przed nogami Anioła onego, który mi to pokazywał.