Faryzeusze zaś twierdzili: Przez przywódcę demonów wyrzuca demony.

Gdy faryzeusze to usłyszeli, ogłosili: On wygania demony przez Belzebula, który jest naczelnym demonów.

Znawcy Pism, którzy przybyli z Jeruszalem, przekonywali, że ma Belzebula i że wypędza demony za sprawą władcy demonów.

Ale niektórzy z nich mówili: Przez Beelzebuba, książęcia dyjabelskiego, wygania dyjabły.

Odpowiedział lud i rzekł: Dyjabelstwo masz; któż cię szuka zabić?

Odpowiedzieli tedy Żydowie i rzekli mu: Izali my nie dobrze mówimy, żeś ty jest Samarytanin i dyjabelstwo masz?

Tedy mu rzekli Żydowie: Terażeśmy poznali, że dyjabelstwo masz, Abraham umarł i prorocy, a ty powiadasz: Jeźli kto słowa moje zachowywać będzie, śmierci nie skosztuje na wieki;

I mówiło ich wiele z nich: Dyjabelstwo ma i szaleje; czemuż go słuchacie?