A Jeszu rzekł im: Amen zapewniam was, że wy, którzy poszliście za Mną — podczas odrodzenia — gdy Syn człowieczy zasiądzie na tronie swojej chwały, zasiądziecie i wy na dwunastu tronach, aby sądzić dwanaście plemion Iszraela.

Wieczorem spoczął wraz z Dwunastoma.

Gdy On jeszcze mówi, oto przyszedł Juda, jeden z dwunastu, a wraz z nim spory tłum z mieczami i kijami, od naczelnych kapłanów i od starszych ludu.

Potem wszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam wybrał, a oni przyszli do Niego.

Powołał Dwunastu, których też nazwał posłańcami, aby z Nim byli i aby ich posyłać do głoszenia,

Przywołał do siebie Dwunastu i zaczął ich wysyłać po dwóch, dając im władzę nad tchnieniami nieczystymi.

lecz żeby ubrali sandały i nie ubierali dwóch koszul [tunik].

W którymkolwiek miejscu nie przyjmą was i nie wysłuchają, wyjdźcie stamtąd, strząśnijcie pył z waszych nóg na świadectwo dla nich.

Wyrzucili też wiele demonów, a namaszczając oliwą wielu niedomagających terapeutowali. 

A gdy był dzieó, zwołał uczniów swych i wybrał z nich dwanaście, które też nazwał Apostołami:

Odpowiedział im Jeszu: Izalim ja nie dwunastu was obrał? a jeden z was jest dyjabeł.

 Znak wielki ukazał się na niebie: Niewiasta ubrana w słońce, a księżyc był pod jej stopami, a na głowie miała wieniec z dwunastu gwiazd.

I mające mur wielki i wysoki, mające bram dwanaście, a na onych bramach dwanaście Aniołów i imiona napisane, które są dwanaście pokoleó synów Izraelskich.

A mur miasta miał gruntów dwanaście, a na nich dwanaście imion dwunastu Apostołów Barankowych.

i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!  (Albowiem twoje jest królestwo i moc i chwała aż po eony. Amen.)

Jeszu podszedł i powiedział im: Dana mi została wszelka władza w niebie i na ziemi.

Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im zanurzenia w imię Moje.

oraz żeby mieli władzę {terapeutować z dolegliwości i} wypędzać demony.

Wierzącym będą towarzyszyły takie znaki: w moim imieniu wyganiać będą demony i będą mówić nowymi językami,

w swoje ręce wezmą węże, a gdyby wypili coś trującego, nie zaszkodzi im to, na słabych będą kłaść ręce, a ci dobrze się poczują.

A zwoławszy Jeszu dwunastu uczniów swoich, dał im moc i władzę nad wszystkimi dyjabły, i aby uzdrawiali choroby.

Tedy rzekł do nich: Nie bierzcie nic na drogę, ani laski, ani taistry, ani chleba, ani pieniędzy, ani dwóch sukien miejcie.

A którzybykolwiek was nie przyjęli, wychodząc z miasta onego, i proch z nóg waszych otrząśnijcie na świadectwo przeciwko nim.

Oto wam daję moc, abyście deptali po wężach i po niedźwiadkach i po wszystkiej mocy nieprzyjacielskiej, a nic wam nie uszkodzi.

Albowiem ja wam dam usta i mądrość, której nie będą mogli odeprzeć, ani się sprzeciwić wszyscy przeciwnicy wasi.

A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostaócie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.

Odpowiedział Jan i rzekł: Nie może nic wziąć człowiek, jeźliby mu nie było dane z nieba.

Ojciec miłuje Syna, i wszystko dał w ręce jego.

Jakoś mu dał moc nad wszelkiem ciałem, aby tym wszystkim, któreś mu dał, dał żywot wieczny.

Rzekł im zasię Jeszu: Pokój wam; jako mię posłał Ojciec, tak i ja was posyłam.

Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którymkolwiek zatrzymacie, są zatrzymane.

Przyjmiecie moc, przychodzącego do was Świętego Tchnienia i będziecie moimi świadkami w Jeruszalem, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi.

Naczelnego organizatora życia zabiliście, którego Bóg wybudził z martwych, a my jesteśmy tego świadkami.

Dzięki wierze w Jego imię, tego człowieka, którego widzicie i znacie, imię to wzmocniło, przywracając mu pełną sprawności, czego wy wszyscy świadkami jesteście.

Tedy odpowiedziawszy duch zły, rzekł: Znam Jeszu i wiem co Paweł; ale wy coście zacz?