Zatem przyszedł Jehu do Jezreel. Co gdy Jezabela usłyszała, ufarbowała twarz swoję, i ochędożyła głowę swą a patrzała z okna.

A gdy Jehu wjeżdżał w bramę, rzekła: Jestże pokój, o Zymry, morderzu pana swego?

Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

Ozdóbże się teraz zacnością i dostojnością, a w chwałę i w ochędóstwo oblecz się.

Rozpostrzyj popędliwość gniewu twego, a patrz na każdego pysznego, i poniż go.

Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.

Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.

Przetoż słuchajcie słowa Paóskiego, mężowie naśmiewcy! panujący nad tym ludem, który jest w Jeruzalemie.