Ale będzie ubogich sądził w sprawiedliwości, a w prawości będzie karał cichych na ziemi. I uderzy ziemię rózgą ust swoich, a duchem warg swoich zabije niezbożnika.

Nie dziwujcież się temu; boć przyjdzie godzina, w którą wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos jego;

Z grzechu mówię, iż nie uwierzyli we mnie;

Z sądu, iż książę tego świata już jest osądzony.

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

Przekujcie lemiesze wasze na miecze, a kosy wasze na oszczepy; kto słaby, niech rzecze: Mocnym ja.

Niech się ocucą i przyciągną te narody na dolinę Jozafat; bo tam siedzieć będę, abym sądził wszystkie narody okoliczne.

Gromady, gromady leżeć będą w dolinie posieczenia; bo bliski jest dzieó Paóski w dolinie posieczenia.

Nadto Pan z Syonu zaryczy, a z Jeruzalemu wyda głos swój, tak, że zadrżą niebiosa i ziemia; Ale Pan jest ucieczką ludu swego i siłą synów Izraelskich.

Dnia onego, mówi Pan, zarażę każdego konia zdrętwieniem i jeźdźca jego szaleóstwem; ale nad domem Juda otworzę oczy moje, a każdego konia narodów zarażę ślepotą.

Dnia onego położę książąt Judzkich jako węgle ogniste między drwy, a jako pochodnię gorejącą między snopy; i pożrą na prawą i na lewą stronę wszystkie narody okoliczne, i zostanie jeszcze Jeruzalem na miejscu swem w Jeruzalemie.

I stanie się dnia onego wielkie uciśnienie Paóskie między nimi, tak, iż rękę jeden drugiego uchwyci, a ręka jego podniesie się na rękę bliźniego swego.

A takaż będzie plaga na konie, muły, wielbłądy, i osły, i na wszystkie bydlęta, które będą w onym obozie, jako i ta plaga.

A ktoby nie szedł z pokolenia ziemi do Jeruzalemu, pokłon oddawać królowi, Panu zastępów, na tych deszcz padać nie będzie.

A tać będzie kaźó grzechu Egipskiego, i kaźó grzechu wszystkich narodów, któreby nie przychodziły ku obchodzeniu święta Kuczek.

 aby pożreć ciała władców, ciała wodzów i ciała mocarzy, ciała koni i tych, co ich dosiadają, ciała wszystkich — wolnych i niewolników, małych i wielkich!"

 I pochwycono zwierzę, a po nim fałszywego proroka, czyniącego przed nim cuda, którymi zwiódł tych, co, wzięli znamię zwierzęcia i czczą wizerunek jego. Obaj zostali żywcem wrzuceni do jeziora ognia, rozpalonego siarką.

Krowa i niedźwiedzica społem paść się będą, a płód ich pospołu leżeć będzie, a lew jako wół plewy jeść będzie.

Zła czynić nie będą ani zgubnie działać po całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które przepełniają morze.