Tedy siał Izaak w onej ziemi, i zebrał roku onego sto korcy, albowiem błogosławił mu Pan.

Zrodziła tedy ziemia w onych siedmiu latach urodzajnych obficie.

Patrzcie, iż wam Pan dał sabbat, dlatego w dzieó szósty daje wam chleb na dwa dni; zostawajcie każdy na miejscu swem, niech nie wychodzi żaden z miejsca swego w dzieó siódmy.

Tedy cię wywiedzie Pan, Bóg twój, z więzienia twego, i zmiłuje się nad tobą, a przywróci i zgromadzi cię ze wszystkich narodów, do których cię rozproszył Pan, Bóg twój.

A ty nawróciwszy się posłuszny będziesz głosowi Paóskiemu, i czynić będziesz wszystkie przykazania jego, które ja tobie dziś rozkazuję.

Jako rosa Hermon, która zstępuje na góry Syoóskie; albowiem tam daje Pan błogosławieóstwo i żywot aż na wieki.

Błogosławieóstwo Paóskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.

 Ten, który dostarcza ziarno siejącemu i chleb na pokarm, rozmnoży także "ziarno" waszej sprawiedliwości i da wam plon obfity, 

Spuszczę wam deszcz czasu swego, i wyda ziemia urodzaj swój, i drzewa polne wydadzą owoc swój;

Pięć waszych będą gonić sto, a sto waszych dziesięć tysięcy gonić będą, i polegną nieprzyjaciele wasi przed wami od miecza.

I będziecie jedli z dawna zachowałe zboże, i stare, gdy nowe nastaną, wyprzątniecie.