Wtem oto ręka dotknęła się mnie, i podniosła mię na kolana moje, i na dłonie rąk moich.

A oto jako podobieóstwo synów ludzkich dotknęło się warg moich; a otworzywszy usta swe mówiłem i rzekłem do stojącego przeciwko mnie: Panie mój! dla tego widzenia obróciły się na mię boleści moje, i nie miałem żadnej siły.

A gdy on mówił ze mną, usnąłem twardo, leżąc twarzą swoją na ziemi, i dotknął się mnie, i postawił mię tam, gdziem pierwej stał,

Za kimże wżdy wyszedł król Izraelski? kogóż gonisz? psa zdechłego? pchłę jednę?

Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.

Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

Umacniajcie ręce osłabiałe, a kolana zemdlałe posilajcie.

Mówcie do zatrwożonych w sercu: Zmocnijcie się, nie bójcie się; oto Bóg wasz z pomstą przyjdzie; z nagrodą Bóg sam przyjdzie, i zbawi was.

Alem ja prosił za tobą, aby nie ustała wiara twoja; a ty niekiedy nawróciwszy się, utwierdzaj braci twoich.

I ukazał mu się Anioł z nieba, posilający go.

I zamieszkawszy tam przez niektóry czas, wyszedł obchodząc krainę Galatską i Frygiję, utwierdzając wszystkich uczniów.

 Odpowiedział mi Pan: Dostatecznie dużo ci okazuję łaski mojej, ponieważ moc moja w słabości się dokonuje. Z tego powodu z największą chęcią chlubić się będę słabościami swojego ciała, po to by zrobić w sobie miejsce na działanie mocy Pomazańca. 

 Dlatego mam upodobanie w słabościach cielesnych, w  doznanych zniewagach, w narzuconym mi przymusie, w prześladowaniach i uciskach znoszonych dla Pomazańca. Ponieważ gdy jestem słaby, wówczas czuję moc. 

 Aby obdarował was z obfitości chwalebnej potęgi Swoją dynamiczną mocą, wzmacniając przez Swoje Tchnienie w was wewnętrznego człowieka.

 Na wszystko mam siłę dzięki temu, który mnie wzmacnia. 

Wszelką mocą umocnieni będąc według chwalebnej mocy jego, ku wszelkiej cierpliwości i nieskwapliwości z radością,