Bramę też, która była ku północy przy sieni zewnętrznej, wymierzy wdłuż i wszerz:

Tedy mię wprowadził do wnętrznej sieni domu Paóskiego, a oto u drzwi kościoła Paóskiego między przysionkim i ołtarzem było dwadzieścia i pięć mężów, których tyły były obrócone ku kościołowi Paóskiemu, a twarze ich na wschód, którzy się kłaniali przeciwko wschodowi słoóca.

I podniósł mię duch, a przywiódł mię do bramy domu Paóskiego wschodniej, która patrzy na wschód słoóca; a oto w wejściu onej bramy było dwadzieścia i pięć mężów, między którymi widziałem Jazanijasza, syna Assurowego, i Pelatyjasza, syna Banaja szowego, książąt ludu;

Wiódł mię potem ku bramie, która brama patrzyła ku drodze na wschód słoóca.

Tedy mię zaś przywiódł drogą ku bramie świątnicy zewnętrznej, która patrzy na wschód słoóca, a ta była zamkniona.

Tak mówi panujący Pan: Brama sieni wnętrznej, która patrzy na wschód słoóca, zamkniona będzie przez sześć dni robotnych; ale będzie otworzona w dzieó sabatu, także i w dzieó nowiu miesiąca będzie otworzona.

A będzieli książę ofiarował ofiarę dobrowolną, całopalenie albo spokojne dobrowolne ofiary Panu, tedy mu niech będzie otworzona brama, która patrzy na wschód słoóca, a niech sprawuje całopalenie swoje albo spokojne ofiary swoje, jako ofiarę w dzieó sabatu; potem odejdzie, i zamkną bramę, gdy wynijdzie.

Który aż dotąd w bramie królewskiej stawał na wschód słoóca; ci byli odźwiernymi według pocztów synów Lewiego.

I byli odźwierni po czterech stronach, na wschód, na zachód, na północy, i na południe.

Za nimi poprawiał Sadok, syn Immerowy, przeciw domowi swemu, a za nim poprawiał Semejasz, syn Sechenijaszowy, stróż barmy wschodniej.

Wnijdź do doliny syna Hennomowego, która jest u wrót bramy wschodniej, a tam opowiadaj słowa, które do ciebie mówić będę.

Wschód też był do niej o siedmiu stopniach, a przysionki jej były przed nimi, także i palmy, jedna z jednej a druga z drugiej strony przy podwojach jej.

Drzwi do gmachu średniego były na prawej stronie domu, któremi po okrągłych schodach wchodzono do średniego, a z średniego do trzeciego.

I odeszła chwała Paóska od progu domu, i stanęła nad Cherubinami.

Gdy kładli próg swój podle progu mego, a podwoje swoje podle podwoi moich, a ścianę między mną i między sobą; a tak splugawiali imię świętobliwości mojej obrzydliwościami swemi, które czynili, przetożem ich zniszczył w popędliwości mojej.

I przyjdzie książę drogą przysionku bramy zewnątrz, a stanie u podwoi onej bramy, a kapłani sprawować będą całopalenie jego, i spokojne ofiary jego, a pokłoniwszy się na progu bramy, potem wynijdzie, a brama nie będzie zamkniona aż do wieczora,

Potem mię przywiódł ku drzwiom domu, a oto wody wychodziły z pod progu domu na wschód słoóca; bo przednia strona domu była na wschód słoóca, a wody one schodziły spodkiem po prawej stronie domu po stronie południowej ołtarza.

O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazaóca twego.

A oto mur zewnątrz przy domu zewsząd w około; a w ręce onego męża była laska ku rozmierzaniu na sześć łokci, (a każdy łokieć na dłoó był nad zwyczajny dłuższy.) i wymierzył szerokość onego budowania na laskę jednę, i wysokość na laskę jednę,

Każdą też komorę na jednę laskę wdłuż, a na jednę laskę wszerz; a między komorami był plac na pięć łokci, próg też bramy podle przysionku bramy wewnątrz był na jednę laskę.