Synu człowieczy! mów książęciu Tyrskiemu: Tak mówi panujący Pan: Dlatego, iż się podniosło serce twoje, a mówisz: Jam jest Bóg, siedzę w pośród morza na stolicy Boskiej, gdyżeś ty człowiek, a nie Bóg, choć serce swoje stawiasz jako serce Boże;

Jeszczeż się ty wynosisz przeciw ludowi memu, nie chcąc go wypuścić?

Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

Izali masz ramię jako Bóg? a głosem zagrzmisz jako on?

Rozpostrzyj popędliwość gniewu twego, a patrz na każdego pysznego, i poniż go.

I mamyż drażnić Pana? Izaliśmy mocniejsi niżeli on?

Który się sprzeciwia i wynosi nad to wszystko, co się zowie Bogiem, albo co ma Boską cześć, tak iż on w kościele Bożym jako Bóg usiądzie, udawając się za Boga.

Albowiem jako słoóce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie.