(Sydoóczycy zowią Hermon Szyryjon, a Amorejczycy zowią go Sanir.)

Pójdziesz ze mną z Libanu, o oblubienico moja! ze mną z Libanu pójdziesz, a spojrzysz z wierzchu góry Amana, z wierzchu góry Sanir i Hermon, z jaskió lwich, i z gór lampartowych.

A Salomon panował nad wszystkiemi królestwy od rzeki aż do ziemi Filistyóskiej, i aż do granicy Egipskiej. I przynosili dary, a służyli Salomonowi po wszystkie dni żywota jego.

Miał też Salomon czterdzieści tysięcy koni na staniu do wozów swoich, a dwanaście tysięcy jezdnych.

Głos Paóski cedry łamie; kruszy Pan cedry Libaóskie,

I ujrzy oko moje nieszczęście tych, co na mię czyhają; o złośnikach, którzy powstawają przeciwko mnie, usłyszą uszy moje.

Nasycone bywają i drzewa Paóskie, i cedry Libanu, których nasadził;

I jodły się weselą nad tobą, i cedry Libaóskie, mówiąc: Od tego czasu, jakoś ty poległ, nie powstał, ktoby nas podcinał.