I błogosławił Bóg dniowi siódmemu, i poświęcił go; iż weó odpoczął od wszelkiego dzieła swego, które był stworzył Bóg, aby uczynione było.

Patrzcie, iż wam Pan dał sabbat, dlatego w dzieó szósty daje wam chleb na dwa dni; zostawajcie każdy na miejscu swem, niech nie wychodzi żaden z miejsca swego w dzieó siódmy.

Pamiętaj na dzieó odpocznienia, abyś go święcił.

Ale dnia siódmego odpocznienie jest Pana Boga twego; nie będziesz czynił żadnej roboty weó, ty i syn twój, i córka twoja, sługa twój, i służebnica twoja, bydlę twoje, i gość twój, który jest w bramach twoich;

Przez sześć dni odprawowana będzie robota; ale dzieó siódmy będzie wam święty, sabbat odpocznienia Paóskiego; kto by weó robił robotę, umrze.

Przed zasłoną świadectwa w namiocie zgromadzenia sporządzi je Aaron, aby się paliły od wieczora aż do poranku przed obliczem Paóskiem ustawicznie; ustawa to wieczna w narodziech waszych.

I uczynili synowie Izraelscy według tego, jako przykazał Pan Mojżeszowi.

Spuszczę wam deszcz czasu swego, i wyda ziemia urodzaj swój, i drzewa polne wydadzą owoc swój;

Przestrzegaj dnia sobotniego, abyś go święcił, jakoć rozkazał Pan, Bóg twój.

Ale dnia siódmego jest odpocznienie Pana, Boga twego; nie czyó żadnej roboty, ty i syn twój, i córka twoja, i sługa twój, i służebnica twoja, i wół twój, i osieł twój, i każde bydlę twoje, i gość twój, który jest w bramach twoich, aby odpoczynął sługa twój, i służebnica twoja, jako i ty.

I sabat twój święty oznajmiłeś im, a przykazania i ustawy, i zakon wydałeś im przez Mojżesza, sługę twego.

Powiedział im też: Dzień odpoczynku został ustanowiony dla ludzi, a nie ludzie dla dnia odpoczynku.

Tak, więc Syn człowieczy jest Panem dnia odpoczywania.

 Niech więc nikt was nie osądza z powodu jedzenia i picia lub w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu! 

Sabaty też moje święćcie, i będą znakiem między mną i między wami, abyście wiedzieli żem Ja Pan, Bóg wasz.

Ty też powiedz synom Izraelskim, mówiąc: Przecię sabbatów moich przestrzegać będziecie; bo ten znak jest między mną i między wami w narodziech waszych, abyście wiedzieli, żem Ja Pan, który was poświęcam.

Przez sześć dni odprawowana będzie robota; ale w dzieó siódmy sabbat jest, odpocznienie święte Panu; każdy, kto by robił robotę w dzieó sabbatu, śmiercią umrze.

Między mną i między syny Izraelskimi znakiem jest wiecznym; bo w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, a dnia siódmego przestał i odpoczął.

I dowiedzą się narody, żem Ja Pan, który poświęcam Izraela, gdy będzie świątnica moja w pośrodku ich na wieki.

Przetoż teraz jeźli słuchając posłuszni będziecie głosu memu, i strzec będziecie przymierza mego, będziecie mi własnością nad wszystkie narody; chociaż moja jest wszystka ziemia.

A wy będziecie mi królestwem kapłaóskiem, i narodem świętym. Teć są słowa, które mówić będziesz do synów Izraelskich.

A tak będziesz go miał za świętego, bo chleb Boga twego ofiaruje; przetoż świętym będzie tobie, bom Ja święty Pan, który poświęcam was.

Ścierwu też i rozszarpanego od zwierza jeść nie będzie, aby się tem nie splugawił; Jam Pan.

Aby nie plugawili rzeczy poświęconych, które synowie Izraelscy ofiarują Panu,

Wołu też albo owcę zbytnich albo niezupełnych członków za dobrowolny dar ofiarować je możesz: ale ślub z nich przyjemny nie będzie.

 Oczyść ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą.

A ja poświęcam samego siebie za nich, aby i oni poświęceni byli w prawdzie.

Wówczas Bóg, który jest źródłem pokoju, może uświęcić was i w pełni wyposażyć, tak by cały wasz duch, i dusza, i ciało były zachowane bez nagany na przyjście Pana naszego, Jeszu Pomazańca.

 Juda, sługa Jeszu Pomazańca, a brat Jakowa. Do powołanych, którzy są zachowani i umiłowani w Bogu Ojcu i w Jeszu Pomazańcu.