A jeźliby się niepobożny odwrócił od wszystkich grzechów swoich, które czynił, a strzegłby wszystkich ustaw moich, i czyniłby sąd i sprawiedliwość, pewnie żyć będzie, nie umrze;

Przyjdźcież teraz, a rozpierajmy się z sobą, mówi Pan: Choćby były grzechy wasze jako szarłat, jako śnieg zbieleją; choćby były czerwone jako karmazyn, jako wełna białe będą.

Niech opuści niepobożny drogę swoję, a człowiek nieprawy myśli swoje i niech się nawróci do Pana, a zmiłuje się; i do Boga naszego, gdyż jest hojnym w odpuszczaniu.

Idźcie i nauczcie się, co to znaczy: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, lecz błądzących {do skorygowania}.

Co o tym myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Podszedł do pierwszego i zaproponował: Dziecko, idź dziś, pracuj w winnicy.

To samo zaproponował drugiemu. A ten odpowiedział: Tak, Panie, ale nie poszedł.

Ponieważ przyszedł do was Jan drogą sprawiedliwości, a nie uwierzyliście mu, natomiast celnicy i prostytutki uwierzyli. Wy, chociaż widzieliście, to jednak nie odczuliście skruchy, żeby mu uwierzyć.

Skorygujcie się więc i nawróćcie, by wasze uchybienia zostały wymazane.

Świadectwo wydawając i Żydom, i Grekom o pokucie ku Bogu i o wierze w Pana naszego Jeszu Chrystusa.

 Lecz nawoływałem najpierw mieszkańców Damaszku i Jeruszalem, a potem całej ziemi judzkiej, i narody, aby skorygowali sposób myślenia i nawrócili się do Boga, i zachowywali się w sposób zgodny z skruchą.

Bo głos trąby słyszał, wszakże nie dbał na przestrogę, dlatego krew jego na nim będzie; być był przyjął przestrogę, zachowałby był duszę swoję.

Wieloma innymi słowami, ze szczerym zaangażowaniem, świadczył im i zachęcał, mówiąc: "Pozwólcie się uratować od tego wykolejonego pokolenia."

Pilnuj samego siebie i nauczania, trwaj w tych rzeczach; bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.