weak
Księga Przysłów 9:13
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
Księga Izajasza 1:3
Zna wół gospodarza swego, i osieł żłób pana swego; ale Izrael mię nie zna, lud mój nie zrozumiewa.
Księga Jeremiasza 2:12
Zdumiejcie się niebiosa nad tem, a ulęknijcie się, a zatrwożcie się bardzo, mówi Pan;
Księga Jeremiasza 2:13
Bo dwojaką złość popełnił lud mój: mnie opuścili, źródło wód żywych, a wykopali sobie cysterny, cysterny dziurawe, które wody zatrzymać nie mogą.
Księga Jeremiasza 4:22
Bo głupi lud mój nie zna mię, synowie niemądrzy i nierozumni są; mądrzy są do czynienia złego, ale dobrze czynić nie umieją.
the work
Księga Sędziów 16:15
Znowu rzekła do niego: Jakoż mówisz, miłuję cię? a serce twoje nie jest ze mną. Jużeś mię po trzy kroć oszukał, i nie powiedziałeś mi, w czem jest twoja moc wielka.
Księga Sędziów 16:16
A gdy mu się uprzykrzała słowy swemi na każdy dzieó, i trapiła go, aż zemdlała dusza jego na śmierć,
Księga Przysłów 7:11-13
11
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
Księga Przysłów 7:21-13
Księga Izajasza 3:9
Postawa oblicza ich świadczy przeciwko nim; grzech swój, jako Sodomczycy, opowiadają, a nie tają go. Biada duszy ich! albowiem sami na się złe przywodzą.
Księga Jeremiasza 3:3
A chociaż zawściągnione są dżdże jesienne, a deszczu na wiosnę nie bywało, przecieżeś czoło niewiasty wszetecznej mając, nie chciałaś się wstydzić.
Objawienie św. Jana 17:1-6
1
I przyszedł jeden z siedmiu Aniołów, którzy mieli siedm czasz, i rzekł do mnie, mówiąc mi: Chodź, okażę ci osądzenie onej wielkiej wszetecznicy, która siedzi nad wodami wielkiemi,
2
Z którą wszeteczeóstwo płodzili królowie ziemi i upili się winem wszeteczeóstwa jej obywatele ziemi.
3
I przeniósł mnie w tchnieniu na pustkowie. Ujrzałem niewiastę siedzącą na zwierzęciu czerwonym, pełnym imion bluźnierczych, mającym siedem głów i dziesięć rogów.
4
A ona niewiasta przyobleczona była w purpurę i w szarłat, i uzłocona złotem i drogim kamieniem, i perłami, mając kubek złoty w ręce swej, pełen obrzydliwości i nieczystości wszeteczeóstwa swego.
5
A na czole jej było imię napisane: Tajemnica, Babilon wielki, matka wszeteczeóstw i obrzydliwości ziemi.
6
I widziałem niewiastę onę pijaną krwią świętych i krwią męczenników Jeszu; a widząc ją, dziwowałem się wielkim podziwieniem.
