Którzy walczyć będą przeciwko tobie, ale cię nie przemogą: bom Ja z tobą mówi Pan, abym cię wybawił.

Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.

Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.

(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawidowa.)

Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebnego; w dzieó zły wybawi go Pan.

A wzywaj mię w dzieó utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto, iż poznał imię moje.

Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.

Ale mężowie oni zgromadzili się do króla, i rzekli królowi: Wiedz, królu! iż to jest prawo u Medów i u Persów, aby żaden wyrok i dekret, któryby król postanowił, nie był odmieniony.

Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje, a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał.

I ktokolwiek napoiłby jednego z tych małych kubkiem zimnej wody z uwagi na to, że jest uczniem — Amen — zapewniam was, na pewno nie straci swojej zapłaty.

Władca odpowie im: "Amen, zapewniam was, że cokolwiek zrobiliście dla jednego z tych braci moich najmniejszych, dla Mnie to zrobiliście".

Niech da Pan miłosierdzie swoje Onezyforowemu domowi, iż mię często ochłodził i za łaócuch mój się nie wstydził;

Niech mu Pan da, aby znalazł miłosierdzie u Pana w on dzieó; a ty lepiej wiesz, jako mi wiele usługiwał w Efezie.

I usłyszał Sefatyjasz, syn Matanowy, i Godolijasz, syn Fassurowy, i Juchal, syn Selemijaszowy, i Fassur, syn Melchijaszowy, słowa, które Jeremijasz mówił do wszystkiego ludu, mówiąc:

Królu, panie mój! źle uczynili ci mężowie wszystko, co uczynili Jeremijaszowi prorokowi, że go wrzucili do tego dołu; boćby był umarł na pierwszem miejscu od głodu, ponieważ już niemasz żadnego chleba w mieście.

Po tem wszystkiem stało się słowo Paóskie do Abrama w widzeniu, mówiąc: Nie bój się Abramie, jam tarczą twoją, i nagrodą twoją obfitą wielce.

I rzekł Dawid do Gada: Jestem bardzo ściśniony. Niech proszę raczej wpadniemy w rękę Paóską, gdyż wielkie są zlitowania jego; ale w rękę ludzką niech nie wpadam.