I opoję duszę kapłanów tłustością, a lud mój dobrocią moją nasyci się, mówi Pan.

Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.

Bo mąż on będzie jako zasłona od wiatru, i jako zakrycie przed powodzią; jako strumienie wód na miejscu suchem, jako cieó skały wielkiej w ziemi upragnionej;

Panujący Pan dał mi język umiejętny, abym umiał czasu przygodnego mówić słowo upracowanemu. Budzi mię na każdy zaranek, pobudza uszy moje, abym słuchał tak jako uczący się pilnie.

 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, gdyż oni nasyceni będą.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja was odświeżę.

Głodnych nasycił dobrami, a bogatych odprawił z niczym.

Lecz kto by pił onę wodę, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki; ale ta woda, którą ja mu dam, stanie się w nim studnią wody wyskakującej ku żywotowi wiecznemu.

 Ale Bóg, który pociesza pokornych, pocieszył nas, przybyciem Tytusa.