Tak im tedy powiecie: Bogowie ci, którzy nieba i ziemi nie stworzyli, niech zginą z ziemi, a niech ich nie będzie pod niebem.

Ale on uczynił ziemię mocą swą; on utwierdził okrąg świata mądrością swoją, i roztropnością swoją rozciągnął niebiosa.

Ach panujący Panie!otoś ty uczynił niebo i ziemię mocą swoją wielką i ramianiem twoim wyciągnionem, nie jestci skryta przed tobą żadna rzecz;

Onci to jest, który uczynił ziemię mocą swoją, który utwierdził okrąg świata mądrością swoją, i roztropnością swoją rozpostarł niebiosa;

 Kto zabije człowieka, ten przez człowieka będzie zabity, ponieważ na obraz Boży uczyniony został człowiek.

Bo przez sześć dni stworzył Pan niebo i ziemię, morze, i cokolwiek w nich jest, i odpoczął dnia siódmego; przetoż błogosławił Pan dzieó odpocznienia, i poświęcił go.

Umarli drżą w podziemiu, ocean i jego mieszkańcy.

Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.

Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.

Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.

Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamieó jej węgielny?

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

Który mądrze niebiosa uczynił; albowiem na wieki miłosierdzie jego;

Który uczynił światła wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego;

Miesiąc i gwiazdy, aby panowały w nocy; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

Błogosławiony, którego Bóg Jakóbowy jest pomocnikiem, którego nadzieja jest w Panu, Bogu jego;

Który uczynił niebo, i ziemię, morze, i wszystko, co w nich jest, który przestrzega prawdy aż na wieki;

Chwalcie go wszyscy Aniołowie jego; chwalcie go wszystkie wojska jego.

Chwalcie go niebiosa nad niebiosami, i wody, które są nad niebem.

Izali nie wiecie? Izali nie słyszycie? Izali się wam nie opowiada od początku? Izali nie zrozumiewacie od założenia gruntów ziemi?

Tenci książąt w niwecz obraca, sędziów ziemskich jako nic rozprasza.

Komuż mię tedy przyrównacie, abym mu był podobny? mówi Święty.

Tak mówi Bóg, Pan, który stworzył niebiosa i rozpostarł je; który rozszerzył ziemię, i co się rodzi z niej; który daje tchnienie ludowi mieszkającemu na niej, a ducha tym, co chodzą po niej.

Tak mówi Pan, odkupiciel twój, i który cię utworzył wnet z żywota matki: Ja Pan wszystko czynię, sam rozciągam niebiosa, rozpościeram ziemię mocą swoją.

Jam uczynił ziemię, i człowiekam na niej stworzył. Jam jest, którego ręce rozciągnęły niebiosa, a wszystkiemu wojsku ich rozkazuję.

A ręka moja założyła ziemię, i prawica moja piędzią rozmierzyła niebiosa; zawołałem je, a zaraz stanęły.

Że zapominasz na Pana stworzyciela swego, który rozciągnął niebiosa, i założył ziemię? a że się lękasz ustawicznie każdego dnia popędliwości trapiącego, gdy się gotuje, aby zatracał? Ale gdzież jest ta popędliwość trapiącego?

Na początku było Słowo, a ono Słowo było u Boga, a Bogiem było ono Słowo.

Wszystkie rzeczy przez nie się stały, a bez niego nic się nie stało, co się stało.

I mówiąc: Mężowie! cóż to czynicie? I myśmyć ludzie, tymże biedom jako i wy poddani, którzy wam opowiadamy, abyście się od tych marności nawrócili do Boga żywego, który uczynił niebo i ziemię i morze, i wszystko co w nich jest.

Bo Bóg, który uczynił świat i wszystko, co na nim, ten będąc Panem nieba i ziemi, nie mieszka w kościołach ręką uczynionych.

 ponieważ w Nim stworzono wszystko: w niebiosach, i na ziemi, widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego stworzono. 

 Ostatnio przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego uczynił eony.

I tyś, Panie! na początku ugruntował ziemię, a niebiosa są dziełem rąk twoich.

Oneć pominą, ale ty zostajesz; a wszystkie jako szata zwiotszeją.

Godzieneś jest, Panie! wziąć chwałę i cześć, i moc; boś ty stworzył wszystkie rzeczy i za wolą twoją trwają, i stworzone są.

I rzekł Bóg: Oto dałem wam wszelkie ziele, wydawające z siebie nasienie, które jest na obliczu wszystkiej ziemi; i wszelkie drzewo, na którym jest owoc drzewa, wydawające z siebie nasienie, będzie wam ku pokarmowi.

I wszelkiemu zwierzowi ziemskiemu, i wszystkiemu ptactwu niebieskiemu, i wszelkiej rzeczy ruszającej się na ziemi, w której jest dusza żywiąca; wszelka jarzyna ziela będzie ku pokarmowi; i stało się tak.

A strach wasz i bojaźó wasza będzie nad wszelkiem zwierzęciem ziemi, i nad wszystkiem ptastwem niebieskiem, i nad wszystkiem, co się rucha na ziemi, i nad wszystkiemi rybami morskiemi: w rękę waszę podane są.

Wszystko co się rucha, i co żyje, wam będzie na pokarm, jako jarzynę zieloną, dałem wam to wszystko.

Albowiem ci Pan, Bóg twój, błogosławił we wszelkiej sprawie rąk twoich, i wiedział drogę twoję na tej puszczy wielkiej; już przez czterdzieści lat Pan, Bóg twój, był z tobą, nie schodziłoć na niczem.

I rzekł Pan do mnie: Nie nacieraj na Moabczyki, ani podnoś wojny przeciwko nim; boć nie dam ziemi ich w osiadłość, gdyżem synom Lotowym dał Ar w dziedzictwo.

I przyjdziesz blisko ku synom Ammonowym; nie nacierajże na nie, ani podnoś wojny przeciwko nim; boć nie dam ziemi synów Ammonowych w osiadłość, ponieważ synom Lotowym dałem ją w dziedzictwo.

Czcij ojca twego i matkę twoję, jakoć przykazał Pan, Bóg twój, aby przedłużone były dni twoje, i żebyć się dobrze działo na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.

I płakali synowie Izraelscy Mojżesza na polach Moabskich przez trzydzieści dni. A gdy się skoóczyły dni płaczu i żałoby Mojżeszowej:

Mojżesz, sługa mój, umarł; przetoż teraz wstaó, przepraw się przez ten Jordan, ty, i wszystek lud ten, do ziemi, którą Ja im, synom Izraelskim, dawam.

Każde miejsce, po którem deptać będzie stopa nogi waszej, dałem wam, jakom obiecał Mojżeszowi.

Tak mówi Cyrus, król Perski: Wszystkie królestwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebieski; i ten mi rozkazał, abym mu zbudował dom w Jeruzalemie, które jest w Judztwie.

Błogosławieniście wy od Pana, który stworzył niebo i ziemię.

Niebiosa są niebiosa Paóskie; ale ziemię dał synom ludzkim.

Który poraził wiele narodów, a pobił królów możnych;

I dał ziemię ich w dziedzictwo, w dziedzictwo Izraelowi, ludowi swemu.

Lud potężny, i wielki, i wysokiego wzrostu, jako Enakimowie; ale wygubił je Pan przed nimi, a Ammonitowie opanowali je i mieszkali na miejscu ich;

Albo kształtu jakiego zwierzęcia, które jest na ziemi, kształtu wszelkiego ptaka skrzydlastego, który lata po powietrzu;

Gdy spłodzisz syny i wnuki, a zstarzejecie się w ziemi onej, jeźlibyście się popsowali, a czynilibyście sobie ryte bałwany na kształt jakiejkolwiek rzeczy, i uczynilibyście co złego przed oczyma Pana, Boga waszego, drażniąc go:

Pytaj się teraz na dni starodawne, które były przed tobą, ode dnia, którego stworzył Bóg człowieka na ziemi; a od jednego koóca nieba aż do drugiego koóca nieba stałali się kiedy rzecz podobna tej tak wielkiej? albo słuchanoli kiedy co takowego?

Tobie to ukazano, abyś wiedział, iż Pan jest Bóg, a nie masz innego oprócz niego.