Przeczże jest czerwone odzienie twoje? a szaty twoje jako tego, który tłoczy w prasie?

Prasę tłoczyłem Ja sam, a nikt z ludu nie był zemnę; Ja, mówię, tłoczyłem nieprzyjaciół w gniewie swym, i podeptałem ich w popędliwości mojej, aż pryskała krew mocarzów ich na szaty moje; a tak wszystko odzienie moje spluskałem.

I tych, którzy cię pustoszą, własnem ich ciałem nakarmię, a krwią swoją jako moszczem upiją się. I pozna wszelkie ciało, żem Ja Pan, zbawiciel twój, i odkupiciel twój, mocny Jakóbowy.

A przetoż słuchaj teraz tego, o utrapiona i pijana, ale nie winem!

Ale podam go w rękę tych, którzy cię trapią, którzy mówili duszy twojej: Nachyl się, niech przez cię przejdziemy; a tyś pokładało jako ziemię grzbiet swój, i jako ulicę przechodzącym.

Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.

Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.

Ale Bóg sędzia, tego poniża, a owego wywyższa.

Aby pili i potaczli się, owszem, aby szaleli od ostrza miecza, który Ja poślę między nich.

Wziąłem tedy kubek z ręki Paóskiej, i napoiłem wszystkie one narody, do których mię Pan posłał:

Owszem, wszystkich królów północnych, bliskich i dalekich, jednego jako drugiego; wszystkie też królestwa ziemi, którekolwiek są na obliczu ziemi; a król Sesak będzie pił po nich.

I rzecz do nich: Tak mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski: Pijcie, a popijcie się, owszem zwracajcie, i padajcie tak, abyście nie powstali dla miecza, który Ja poślę między was.

Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

I ten pić będzie z wina gniewu Bożego, z wina szczerego i nalanego w kielich gniewu jego i będzie męczony w ogniu i siarce przed oblicznością Aniołów świętych i przed oblicznością Baranka.

Ponieważ krew świętych i proroków wylewali, dałeś im też krew pić; bo tego są godni.

I stało się ono miasto wielkie na trzy części rozerwane, i miasta narodów upadły; i Babilon on wielki przyszedł na pamięć przed obliczem Bożem, aby mu dał kielich wina zapalczywości gniewu swojego.

Iż z win zapalczywości wszeteczeóstwa jego piły wszystkie narody, a królowie ziemi wszeteczeóstwo z nim płodzili, i kupcy ziemscy z zbytecznej rozkoszy jego zbogacieli.

Albowiem dosięgły grzechy jego aż do nieba i wspomniał Bóg na nieprawości jego.

Albowiem na tej górze odpocznie ręka Paóska, a Moab podeptany od niego będzie, jako plewa w gnój wdeptana bywa.

A tak obronę i wysokość murów twoich pochyli, poniży i powali na ziemię aż do prochu.

Ale poniża mieszkającego na wysokości; miasto wyniosłe poniża, poniża je aż do ziemi, i strąca je aż do prochu;

Depcze je noga; nogi ubogiego, stopa nędzników.

 Jeden z potężnych Posłów podniósł kamień wielki jakby młyński i wrzucił do morza, mówiąc: "Tak samo gwałtownie zostania zrzucony Babilon, wielkie miasto i nie będzie go już.