Jeźli wylejesz łaknącemu duszę swoję, a duszę utrapioną nasycisz: tedy wejdzie w ciemności światłość twoja, a zmierzk twój będzie jako południe.

Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.

Oko dobrotliwe, toć będzie ubłogosławione; bo udziela chleba swego ubogiemu.

Jeźliżeby łaknął ten, co cię nienawidzi, nakarm go chlebem; a jeźliby pragnął, daj mu się napić wody;

Kto daje ubogiemu, nie będzie miał niedostatku; ale kto od niego odwraca oczy swe, wielkie przeklęstwa naó przyjdą.

Puszczaj chleb twój po wodzie; bo po wielu dniach znajdziesz go.

Daj cząstkę siedmiom albo ośmiom; bo nie wiesz, co złego będzie na ziemi.

Któryby nikogo nie uciskał, zastawby dłużnikowi swemu wracał, cudzegoby gwałtem nie brał, chlebaby swego łaknącemu udzielał, a nagiegoby szatą przyodziewał;

I nikogoby nie uciskał, zastawuby nie zatrzymywał, a cudzegoby gwałtem nie brał, chlebaby swego łaknącemu udzielał, a nagiegoby szatą przyodział,

Mówił król i rzekł: Izali nie to jest on Babilon wielki, którym ja w sile mocy mojej zbudował, aby był stolicą królestwa i ku ozdobie sławy mojej?

Ponieważ gdy byłem głodny daliście Mi jeść, gdy byłem spragniony daliście Mi pić, gdy byłem obcym przybyszem przyjęliście Mnie,

Wówczas sprawiedliwi spytają: Panie! Kiedy widzieliśmy Cię głodnym i daliśmy Ci jeść lub spragnionym, i daliśmy Ci pić?

Kiedy też widzieliśmy Cię słabym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?

Wszakże i z tego, co jest wewnątrz, dawajcie jałmużnę, a oto wszystkie rzeczy będą wam czyste.

A stanąwszy Zacheusz, rzekł do Pana: Oto połowę majętności moich dam ubogim, Panie! a jeźliżem kogo w czem podszedł, oddam w czwórnasób.

Jeźli tedy łaknie nieprzyjaciel twój, nakarm go; jeźli pragnie, napój go: bo to czyniąc, węgle rozpalone zgarniesz na głowę jego.

Nie daj się zwyciężyć złemu, ale złe dobrem zwyciężaj.

 Kto mało zasieje, ten mało zbierze, a siejący z poświęceniem, zbierze obfite błogosławieństwo.  

 Bóg jest w stanie hojnie obdarzyć was łaską na wszelkie sposoby, byście we wszystkim i zawsze byli w pełni samowystarczalni, żebyście dysponowali środkami do każdego dobrego działania. 

 Ten, który dostarcza ziarno siejącemu i chleb na pokarm, rozmnoży także "ziarno" waszej sprawiedliwości i da wam plon obfity, 

Mająca świadectwo w dobrych uczynkach, jeźli dzieci wychowała, jeźli gości przyjmowała, jeźli świętych nogi umywała, jeźli utrapionych wspomagała, jeźli każdego uczynku dobrego naśladowała.

 Odczuwam bracie dużo radości i zachętę dzięki twojej miłości, ponieważ wniosłeś orzeźwienie w wewnętrzne odczucia świętych.  

A gdyby brat albo siostra byli nieodziani i schodziłoby im na powszedniej żywności,

I rzekłby im kto z was: Idźcie w pokoju, ugrzejcie się i najedzcie się, a nie dalibyście im potrzeb ciału należących, cóż to pomoże?

 Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrze, jak może w nim mieszkać miłość Boga?

 Dzieci, miłujmy nie słowem ani językiem, lecz działaniem i prawdą.

Wnijdź w radę, uczyó sąd, wystaw cieó swój w pośród południa jako noc, skryj wygnaóców, a tułającego się nie wydawaj.

Niech mieszkają u ciebie wygnaócy moi. O Moabie! bądź ich ochroną przed pustoszycielem; albowiem ustanie gwałtownik, ustanie pustoszyciel, a wygładzony będzie z ziemi ten, który innych depcze.

A podniósłszy oczy swe, obaczył, a oto trzej mężowie stanęli przeciw niemu; i ujrzawszy je, wybieżał przeciwko nim ze drzwi namiotu, i pokłonił się do ziemi.

Przyniosą trochę wody, a umyjecie nogi wasze, i odpoczniecie pod drzewem.

Oto proszę panowie moi, wstąpcie teraz do domu sługi swego, a bądźcie tu na noc, i umyjcie nogi swe; potem rano wstawszy pójdziecie w drogę waszę. Którzy odpowiedzieli: Bynajmniej; ale na ulicy będziemy nocowali.

Tedy mu rzekł on mąż stary: Nie frasuj się; czegoćkolwiek nie dostanie, to ja opatrzę; tylko na ulicy nie zostawaj przez noc.

Wwiódł go tedy do domu swego, i dał osłom obrok; potem umywszy nogi swoje, jedli i pili.

A gdy się ochrzciła i dom jej, prosiła, mówiąc: Ponieważeście mię osądzili wierną być Panu, wszedłszy do domu mego, mieszkajcie; i przymusiła nas.

A wprowadziwszy je do domu swego, nagotował im stół i weselił się ze wszystkim domem swoim, uwierzywszy Bogu.

Potrzebom świętych udzielający, gościnności naśladujący.

Nie zapominajcie ochoty ku gościom; albowiem przez tę niektórzy nie wiedząc, Anioły za goście przyjmowali.

Pamiętajcie na więźniów, jakobyście spółwięźniami byli; na utrapionych, jako ci, którzy też w ciele jesteście.

I zgromadzili braci swych, którzy poświęciwszy się przyszli według rozkazania królewskiego, i rozkazania Paóskiego, aby wyczyścili dom Paóski.

Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

Któryby nikogo nie uciskał, zastawby dłużnikowi swemu wracał, cudzegoby gwałtem nie brał, chlebaby swego łaknącemu udzielał, a nagiegoby szatą przyodziewał;

Ponieważ gdy byłem głodny daliście Mi jeść, gdy byłem spragniony daliście Mi pić, gdy byłem obcym przybyszem przyjęliście Mnie,

Wówczas sprawiedliwi spytają: Panie! Kiedy widzieliśmy Cię głodnym i daliśmy Ci jeść lub spragnionym, i daliśmy Ci pić?

Kiedy też widzieliśmy Cię słabym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?

Następnie powie i tym po lewej stronie: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień eonowy, przygotowany oszczercy i jego posłom.

Byłem obcym przybyszem, a nie przyjęliście Mnie, nagim, a nie ubraliście Mnie, słabym i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie.

 Wówczas im odpowie: Amen, zapewniam was, że nie pomagając, jednemu z tych najmniejszych, mnie nie pomogliście.

A on odpowiadając rzekł im: Kto ma dwie suknie, niechaj udzieli temu, co nie ma; a kto ma pokarm niech także uczyni.

Tedy wyszedłszy Lot mówił do zięciów swoich, którzy mieli pojąć córki jego, i rzekł: Wstaócie, wynijdźcie z miejsca tego, bo skazi Pan to miasto; ale się zdało w oczach zięciów jego, jakoby żartował.

Mówcie proszę, gdzieby słyszeli wszyscy przełożeni Sychem: Co wam lepszego, aby nad wami panowało siedmdziesiąt mężów, wszyscy synowie Jerobaalowi, czyli żeby panował nad wami mąż jeden? Wżdy pamiętajcie, żem ja kość wasza, i ciało wasze.

Choć oto ciało nasze jest jako ciało braci naszych, a synowie nasi są jako synowie ich: wszakże oto my musimy dawać synów naszych i córki nasze w niewolę, i niektóre z córek naszych są już w niewolę podane, a nie mamy przemożenia w rękach naszych, abyśmy je wykupili, gdyż role nasze i winnice nasze inni trzymają.

A on rzekł do niego: W zakonie co napisano, jako czytasz?

I rzekł mu: Dobrześ odpowiedział; to czyó, a będziesz żył.

Jeszu nawiązując do tego, rzekł: "Pewien człowiek schodził z Jeruszalem do Jerycha i wpadł w ręce bandytów. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli.

Podobnie zrobił lewita, przechodząc ta sama droga, także nie pomógł.

Opatrzył jego rany oliwa i winem, i z pomocą swojego zwierzęcia zawiózł do gospody i tam o niego zadbał.

Twoim zdaniem, któryż z tych trzech okazał się, bliskim dla tego, który wpadł w ręce bandytów?"

 Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrze, jak może w nim mieszkać miłość Boga?