Ale Syon rzekł: Opuścił mię Pan, a Pan zapomniał na mię.

Nie będą cię więcej zwać opuszczoną, i ziemia twoja nie będzie więcej zwana spustoszoną; ale ty nazywana będziesz rozkoszą moją, a ziemia twoja mężatką; bo Pan będzie miał rozkosz w tobie, a ziemia twoja będzie zamężna.

I rzekł Pan do mnie: Jeszcze idź, a rozmiłuj się niewiasty umiłowanej od innego, a cudzołożnicy, tak jako miłuje Pan synów Izraelskich, choć się oni oglądają na cudzych bogów, a miłują fasy wina.

I kupiłem ją sobie za piętnaście srebrników i za półtora homera jęczmienia;

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja was odświeżę.

 Ale Bóg, który pociesza pokornych, pocieszył nas, przybyciem Tytusa. 

 Teraz się cieszę, nie dlatego, że byliście smutni, ale że smutek ten wyszedł wam na dobre. Zasmuciliście się na sposób Boży, dzięki czemu nie doznaliście straty przez nas.   

Albowiem smutek, który jest według Boga, pokutę sprawuje ku zbawieniu, której nikt nie żałuje; ale smutek według świata sprawuje śmierć.

Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.

Zażywaj żywota z żoną, którąś umiłował, po wszystkie dni żywota marności twojej, któreć dał Bóg pod słoócem po wszystkie dni marności twojej; boć ten jest dział twój w żywocie twoim i w pracy twojej, którą podejmujesz pod słoócem.

Wszakże mówicie: Dlaczegoż to? Dla tego, że Pan jest świadkiem między tobą i między żoną młodości twojej, przeciw którejś ty wystąpił, gdyż ona jest towarzyszką twoją, i żoną przymierza twego.