Śpiewajcie Panu pieśó nową, chwała jego jest od koóczyn ziemi, którzy się pławicie po morzu, i wszystko, co w niem jest, wyspy i obywatele ich.

Podnieście głos pustynie, i miasta jej, i wsi, w których mieszka Kedar; wykrzykajcie obywatele skał, z wierzchu gór wołajcie.

Śpiewajcie niebiosa, bo to Pan uczynił; wykrzykajcie niskości ziemi, zabrzmijcie chwałę góry, las, i wszystkie drzewa w nim; albowiem Pan odkupił Jakóba, a w Izraelu sławnym się uczynił.

Wykrzykajcie a śpiewajcie społem, pustynie Jeruzalemskie! bo pocieszył Pan lud swój, odkupił Jeruzalem.

Przetoż w weselu wynijdziecie, a w pokoju doprowadzeni będziecie. Góry i pagórki chwałę przed wami głośno zaśpiewają, a wszystkie drzewa polne rękami klaskać będą.

Niech się weselą niebiosa, a niech pląsa ziemia; niech zaszumi morze, i co w niem jest.

Przed obliczem Paóskiem; boć idzie, idzie zaiste, aby sądził ziemię. Będzie sądził okrąg świata w sprawiedliwości, a narody w prawdzie swojej.

Śpiewajże Panu wszystka ziemio; wykrzykajcie, a weselcie się i śpiewajcie.

Na trąbach i na kornetach krzykliwych głos wydawajcie przed Królem i Panem.

Rzeki niech klaskają rękoma; góry wespół niech się rozradują,

I nagle przyłączyło się do Posła dużo armii niebiańskich, które wielbiły Boga słowami:

Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom przyzwoitym.

Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u Posłów Bożych z jednego błądzącego, który się koryguje w myśleniu".

A gdy wziął one księgi, zaraz ono czworo zwierząt i oni dwadzieścia i cztery starcy upadli przed Barankiem, mając każdy z nich cytry i czasze złote, pełne wonnych rzeczy, które są modlitwy świętych.

I uczyniłeś nas Bogu naszemu królami i kapłanami, i królować będziemy na ziemi.

Mówiących głosem wielkim: Godzien jest ten Baranek zabity, wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieóstwo.

 Po nich zobaczyłem wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich plemion, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w długie białe szaty, a w ręku ich palmy. 

 A wszyscy Posłowie stanęli wokół Tronu i Starszych, i czworga żywych Istot, i upadli przed Tronem twarzą aż do podłoża, i pokłonili się Bogu, 

I rzeczesz dnia onego: Wysławiać cię będę, Panie! przeto, że będąc rozgniewany na mię, odwróciłeś zapalczywość gniewu twego, a ucieszyłeś mię.

Cieszcie, cieszcie lud mój! mówi Bóg wasz.

Mówcie do serca Jeruzalemu: ogłaszajcie mu, że się już dopełnił czas postanowiony jego, że jest odpuszczona nieprawość jego, i że wziął z ręki Paóskiej w dwójnasób za wszystkie grzechy swoje.

Gdyż pocieszy Pan Syon, pocieszy wszystkie pustynie jego, a uczyni puszczę jego bardzo rozkoszną, a pustynię jego jako ogród Paóski, radość i wesele znajdzie się w nim, dziękczynienie, i głos śpiewania.

Abym ogłosił miłościwy rok Paóski, i dzieó pomsty Boga naszego; abym cieszył wszystkich płaczących;

Abym sprawił radość płaczącym w Syonie, a dał im ozdobę miasto popiołu, olejek wesela miasto smutku, odzienie chwały miasto ściśnionego; i będą nazwani drzewami sprawiedliwości, szczepieniem Paóskiem, abym był uwielbiony.

Jako ten, którego cieszy matka jego, tak Ja was cieszyć będę; a tak w Jeruzalemie uciechy miewać będziecie.

Ujrzycie zaiste, a radować się będzie serce wasze, a kości wasze jako trawa zakwitną. I poznana będzie ręka Paóska przy sługach jego; ale się gniewem zapali przeciwko nieprzyjaciołom swoim.

Tedy się weselić będzie panna z pląsaniem, także młodzieócy i starcy społem; albowiem kwilenie ich obrócę w radość, a pocieszę ich, i rozweselę ich po smutku ich;

 Ale Bóg, który pociesza pokornych, pocieszył nas, przybyciem Tytusa. 

A sam Pan nasz, Jeszu Chrystus i Bóg a Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pociechę wieczną, i nadzieję dobrą przez łaskę,

Niech cieszy serca wasze i utwierdza was w każdej mowie i w uczynku dobrym.