Słuchajcie mię wyspy, a narody dalekie pilnujcie! Pan zaraz z żywota wezwał mię, zaraz z żywota matki mojej uczynił wzmiankę imienia mego:

 Przerywa wojny aż po krańce ziemi, łuk kruszy, łamie włócznię, wozy ogniem pali.

Pan jest w kościele świętobliwości swojej; umilknij przed obliczem jego wszystka ziemio!

Albowiem oto Ja podniosę rękę moję przeciwko nim, i będą łupem sługom swoim, a dowiecie się, iż mię Pan zastępów posłał.

Jeden drugiemu pomagał, a bratu swemu mówił: Zmacniaj się!

A tak zmacniał teszarz złotnika, blachę młotem gładzącego, kującego na kowadle, mówiąc: Do lutowania to dobre. Potem to stwierdził gwoździami, aby się nie ruszyło.

Przedłóżcie sprawę waszę, mówi Pan; ukażcie mocne dowody swoje, mówi król Jakóbowy.

Niech przystąpi, a niech nam oznajmi to, co się ma stać; rzeczy pierwsze, które były, powiedzcie, abyśmy uważyli w sercu swem, a poznali cel ich; albo przynajmniej nam przyszłe rzeczy oznajmijcie.

Zbierajcie się narody, wszakże potłumione będziecie. Przyjmujcie w uszy wszyscy w dalekiej ziemi; przepaszcie się, wszakże potłumieni będziecie; przepaszcie się, wszakże potłumieni będziecie.

Wnijdźcie w radę, a będzie rozerwana; namówcie się, a nie ostoi się; bo Bóg z nami.

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

Przepasz teraz jako mąż biodra swe: będę cię pytał, a ty mi daj sprawę;

Przekujcie lemiesze wasze na miecze, a kosy wasze na oszczepy; kto słaby, niech rzecze: Mocnym ja.

Zgromadźcie się, a zbieżcie się wszystkie narody okoliczne, zbierzcie się; spraw to, o Panie! że tam zstąpią mocarze twoi.

Przyjdźcież teraz, a rozpierajmy się z sobą, mówi Pan: Choćby były grzechy wasze jako szarłat, jako śnieg zbieleją; choćby były czerwone jako karmazyn, jako wełna białe będą.

Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?

Izali wniwecz obrócisz sąd mój? a obwinisz mię, abyś się sam usprawiedliwił?

Ozdóbże się teraz zacnością i dostojnością, a w chwałę i w ochędóstwo oblecz się.

Słuchajcie, proszę, co mówi Pan: Wstaó, rozpieraj się z temi górami, a niech słuchają pagórki głosu twego.

Ludu mój! cóżem ci uczynił, a w czemem ci się uprzykrzył? Odłóż świadectwo przeciwko mnie.